Роберт Лутер
| Роберт Лутер Robert Luther | |
|---|---|
| Роден(а) | 16 април 1822 Швидњица, Полска |
| Починал(а) | 15 февруари 1900 (возр. 77) Диселдорф, Германија |
| Ментори | Јохан Франц Енке |
| Познат по | 24 откриени астероиди |
| Поважни награди | Лаландова награда (1852, 1853, 1854, 1855, 1859, 1860 и 1861) |
Карл Теодор Роберт Лутер (германски: Karl Theodor Robert Luther; 16 април 1822, Швидњица – 15 февруари 1900 Диселдорф) — германски астроном. Помеѓу 1852 и 1890 г. открил 24 астероиди работејќи во Диселдорфската опсерваторија.[1][2] Седум пати бил наградуван со Лаландовата награда.
Животопис
[уреди | уреди извор]Роден е на 16 април 1822 г. во Швидњица (Швајдниц) во семејството на Август Лутер и Вилхелмина фон Енде. Отпрвин се образувал дома, а потоа завршил средно образование. Во 1841 г. се преселил во Вроцлав (Бреслау) каде учел до 1843 г.[3]
Во 1843 г. Лутер се преселил во Берлин за да изучува астрономија. Учел кај истакнатиот астроном Јохан Франц Енке и му помогнал во астрономските пресметки и составувањето на астрономски алманаг. Во 1850 г. станал помошник-набљудувач. Во 1851 г. Франц Бринов го поканил Лутер во Диселдорфската опсерваторија за да биде директор по него.[3]
Лутер се оженил за Каролина (мом. Маркер) и имале син Вилхелм. Починал во 1900 г. во Диселдорф по кратко боледување.[3]
Откритија
[уреди | уреди извор]Лутер открил 24 астероиди во периодот помеѓу 1852 и 1890 г.[1][2]
Две откритија имаат необични својства: 90 Антиопа, двоен астероид со еднакви составници, и 288 Главка, чие вртење е крајно бавно.
| 17 Тетида | 17 април 1852 |
| 26 Прозерпина | 5 мај 1853 |
| 28 Белона | 1 март 1854 |
| 35 Левкотеја | 19 април 1855 |
| 37 Фидес | 5 октомври 1855 |
| 47 Аглаја | 15 септември 1857 |
| 50 Виргинија[1] | 19 октомври 1857 |
| 53 Калипсо | 4 април 1858 |
| 57 Мнемозина | 22 септември 1859 |
| 58 Конкордија | 24 март 1860 |
| 68 Лето | 29 април 1861 |
| 71 Ниоба | 13 август 1861 |
| 78 Дијана | 15 март 1863 |
| 82 Алкмена | 27 ноември 1864 |
| 84 Клио | 25 август 1865 |
| 90 Антиопа | 1 октомври 1866 |
| 95 Аретуза | 23 ноември 1867 |
| 108 Хекуба | 2 април 1869 |
| 113 Амалтеја | 12 март 1871 |
| 118 Пејто | 15 март 1872 |
| 134 Софросина | 27 септември 1873 |
| 241 Германија | 12 септември 1884 |
| 247 Евкрата | 14 март 1885 |
| 258 Тиха | 4 мај 1886 |
| 288 Главка | 20 февруари 1890 |
| |
Почести и награди
[уреди | уреди извор]Во негова чест се наречени астероидот 1303 Лутера и месечевиот кратер Лутер.[2][4]
Лутер ја добил Лаландовата награда дури седум пати: во 1852, 1853, 1854, 1855, 1859, 1860 и 1861 г.
Бил примен за член на Кралското астрономско друштво во јуни 1854 г.[5]
Во 1869 г. бил изработен спомен-медал по повод откривањето на 100-тиот астероид. На него во профил се претставени Џон Расел Хинд, Херман Голдшмит и Роберт Лутер.[6]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 1,2 „Minor Planet Discoverers (by number)“. Minor Planet Center. 28 декември 2015. Посетено на 1 февруари 2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Schmadel, Lutz D. (2007). „Dictionary of Minor Planet Names – (1303) Luthera“. Springer Berlin Heidelberg. стр. 107. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1304. ISBN 978-3-540-00238-3. Отсутно или празно
|url=(help);|chapter=е занемарено (help) - ↑ 3,0 3,1 3,2 Plicht C.A. (2014). Luther, Karl Theodor Robert. In: Hockey T. et al. (eds) Biographical Encyclopedia of Astronomers. Springer, New York, NY.
- ↑ „Gazetteer of Planetary Nomenclature – Planetary Names: Crater, craters: Luther on Moon“. International Astronomical Union (IAU) Working Group for Planetary System Nomenclature (WGPSN). Посетено на 23 март 2016.
- ↑ Royal Astronomical Society (1899). „List of the Fellows of the Royal Astronomical Society“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Spottiswoode & Company.
- ↑ „Mr. Bishop's Observatory“. The Illustrated London News. 55: 368,372. 9 октомври 1869.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Карл Теодор Роберт Лутер — Биографска енциклопедија на астрономите (англиски)
|