Небесно Царство
.svg)
Царство небесно (грчки: Βασιλεία τῶν Ουρανῶν Basileia tōn Ouranōn[1] ) и Царство Божјо (грчки: Βασιλεία τοῦ Θεοῦ Basileia tou Theou) е основниот концепт на трите Аврамски религии, јудаизмот, христијанството и исламот.
Според Исус, Небесното царство се наоѓа во самиот човек[2] и до него ќе се приближи преку својот разум[3], а кој не го прима Божјото Царство како мало дете[4], нема да влезе во него[5]
Фразата се јавува во Евангелието според евреите и во Новиот завет над 100 пати, но не во целост во хебрејската Библија и само еднаш во апокрифот на Соломон во неговата Книга на мудрост (10:10)[6] и се дефинира речиси целосно со парабола.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Strong’s Greek Dictionary, webpage, retrieved 24 јуни, 2006
- ↑ Kingdom is within: "The kingdom of God does not come with observation; nor will they say, ‘See here!’ or ‘See there!’ For indeed, the kingdom of God is within [or among] you." Luke 17:20-21
- ↑ Kingdom approached through understanding: "When Jesus saw that he had answered wisely, he said to him "You are not far from the kingdom of God." Mark 12:34
- ↑ Kingdom accepted like a child: "I tell you the truth, anyone who will not receive the kingdom of God like a little child will never enter it." Mark 10:15
- ↑ Kingdom entered through spiritual rebirth: "Very truly I tell you, no one can enter the kingdom of God without being born of water and the Spirit." John 3:5
- ↑ John P. Meier, A Marginal Jew, v. 2, 1994, p. 248).
 | Оваа статија за христијанството е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |