Ла Фениче
| Театро Ла Фениче | |
|---|---|
| |
| Град | |
| Земја | Италија |
| Архитект |
|
| Сопственик | Град Венеција |
| Капацитет | 1126 |
| Отворен | 1792 |
| Реотворен |
|
| [http://teatrolafenice.it teatrolafenice.it] | |
Театар Ла Фениче, често само Ла Фениче (италијански: Gran Teatro La Fenice) е оперска куќа во Венеција, една од најпознатите во историјата на операта. Нејзиното име значи феникс, што е поврзано со честите пожари и реновирањето низ кое минувала. Овој театар има седишта за околу 1.000 гледачи.
Во текот на 19-тиот век во Ла Фениче биле премиерно изведени познатите бел канто опери, дела од Росини, Белини, Доницети и Верди.
Историја
[уреди | уреди извор]Најзначајната оперска сцена во Венеција во 18 век, Театро Сан Бенедето, изгорела во пожар во 1774 година. Била обновена во 1786 година, но во 1787 година Здружението на љубителите на операта во Венеција го изгубило правото да ја користи. Тогаш била донесена одлука да се изгради нова, голема оперска куќа, Ла Фениче, која била отворена во 1792 година. Ла Фениче била оштетена од пожар во 1836 година, но штетата била санирана за една година. Пожарот во 1996 година бил намерно подметнат. По пожарот останале само надворешните ѕидови. Реконструкцијата траела од 2002 година до ноември 2004 година, кога повторно била отворена оперската сцена.
Премиери во Театро Ла Фениче (избор)
[уреди | уреди извор]- 1813: Танкреди - Џоакино Росини
- 1823: Семирамида - Џоакино Росини
- 1824: Крстоносец во Египет - Жакомо Мејербир
- 1830: Капулети и Монтеки - Гаетано Доницети
- 1833: Беатриче ди Тенда - Винченцо Белини
- 1836: Велизар - Гаетано Доницети
- 1838: Марија де Руденц - Гаетано Доницети
- 1844: Ернани - Џузепе Верди
- 1846: Атила - Џузепе Верди
- 1851: Риголето - Џузепе Верди
- 1853: Травијата - Џузепе Верди
- 1857: Симоне Боканегра - Џузепе Верди
- 1951: Животот на развратникот - Игор Стравински
- 1892: Вртење на завртката - Бенџамин Бритен