Копернициум

Копернициум (₁₁₂Cn)
Општи својства
Име и симбол	копернициум (Cn)
Копернициумот во периодниот систем
	рендгениум ← копернициум → нихониум
Атомски број	112
Стандардна атомска тежина (Ar)	[285]
Категорија	преоден метал
Група и блок	група 12, d-блок
Периода	VII периода
Електронска конфигурација	[Rn] 5f14 6d10 7s2 (предвидена)
по обвивка	2, 8, 18, 32, 32, 18, 2 (предвидени)
Физички својства
Фаза	непозната
Точка на вриење	357 112; −108 K (84 112; −108 °C)
Густина близу с.т.	23,7 г/см3 (предвидена)
Атомски својства
Оксидациони степени	4, 2, 1, 0 (предвидени)
Енергии на јонизација	I: 1.154,9 kJ/mol ; II: 2.170,0 kJ/mol ; II: 3.164,7 kJ/mol ; (повеќе) (претпоставки)
Атомски полупречник	емпириски: 147 пм (предвиден)
Ковалентен полупречник	122 пм (предвиден)
Разни податоци
Кристална структура	шестаголна збиена (шаз) ; (предвидена)
CAS-број	54084-26-3
Историја
Наречен по	По Никола Коперник
Откриен	Германски институт за истражување на тешки јони (1996)
Најстабилни изотопи
	Главна статија: Изотопи на копернициумот
	преглед; разговор; уреди; \| наводи \| Википодатоци

Копернинциум (Cn) — преоден метал од XII група на периодниот систем на елементите.^[8] Меѓународниот сојуз за чиста и применета хемија (IUPAC) на 19 февруари 2010 г., во чест на астрономот Никола Коперник на елементот му го дале официјално името копернициум , кој претходно се нарекувал унунбиум (Uub).

Извори

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Haire, Richard G. (2006). „Transactinides and the future elements“. Во Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (уред.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd. изд.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.
↑ Eichler, R.; Aksenov, N. V.; Belozerov, A. V.; Bozhikov, G. A.; Chepigin, V. I.; Dmitriev, S. N.; Dressler, R.; Gäggeler, H. W.; и др. (2008). „Thermochemical and physical properties of element 112“. Angewandte Chemie. 47 (17): 3262–6. doi:10.1002/anie.200705019. Посетено на 5 November 2013.
↑ H. W. Gäggeler (2007). „Gas Phase Chemistry of Superheavy Elements“ (PDF). Paul Scherrer Instituteа. стр. 26–28.
↑ ^4,0 ^4,1 Fricke, Burkhard (1975). „Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties“. Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. Посетено на 4 October 2013.
↑ Chemical Data. Copernicium - Cn, Royal Chemical Society
↑ Gaston, Nicola; Opahle, Ingo; Gäggeler, Heinz W.; Schwerdtfeger, Peter (2007). „Is eka-mercury (element 112) a group 12 metal?“. Angewandte Chemie. 46 (10): 1663–6. doi:10.1002/anie.200604262. Посетено на 5 November 2013.
↑ Chart of Nuclides. Brookhaven National Laboratory
↑ Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry

[Haire-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Haire, Richard G. (2006). „Transactinides and the future elements“. Во Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (уред.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd. изд.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.

[Eichler-2] Eichler, R.; Aksenov, N. V.; Belozerov, A. V.; Bozhikov, G. A.; Chepigin, V. I.; Dmitriev, S. N.; Dressler, R.; Gäggeler, H. W.; и др. (2008). „Thermochemical and physical properties of element 112“. Angewandte Chemie. 47 (17): 3262–6. doi:10.1002/anie.200705019. Посетено на 5 November 2013.

[superheavy_chemistry-3] H. W. Gäggeler (2007). „Gas Phase Chemistry of Superheavy Elements“ (PDF). Paul Scherrer Instituteа. стр. 26–28.

[BFricke-4] 4,0 ^4,1 Fricke, Burkhard (1975). „Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties“. Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. Посетено на 4 October 2013.

[rsc-5] Chemical Data. Copernicium - Cn, Royal Chemical Society

[hcp-6] Gaston, Nicola; Opahle, Ingo; Gäggeler, Heinz W.; Schwerdtfeger, Peter (2007). „Is eka-mercury (element 112) a group 12 metal?“. Angewandte Chemie. 46 (10): 1663–6. doi:10.1002/anie.200604262. Посетено на 5 November 2013.

[bnl-7] Chart of Nuclides. Brookhaven National Laboratory

[8] Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]