Киселинска дисоцијациска константа
Во хемијата и биохемијата, киселинска дисоцијациска константа (Ka) е специфичен вид на рамнотежна константа што укажува на степенот на дисоцијација на водородните јони во киселина. Рамнотежата е онаа на протонскиот трансфер од киселина, HA, до вода:
- HA(aq) H2O(l) → H3O (aq) A–(aq)
Рамнотежата често се пишува како "H (aq)", што ја рефлектира Бренстед-Лауриевата теорија за киселините:
- HA(aq) → H (aq) A–(aq)
Бидејќи оваа константа се разликува за секоја киселина и е многу варијабилна, киселинската константа е често презентирана од адитивната инверзија на нејзиниот логаритам:
- pKa = −log10 Ka
Со употреба на киселинската дисоцијациска константа може да се одредат концентрацијата на киселината, нејзината конјугирана база, протоните и хидроксидите. Ако некоја киселина е делумно неутрализирана, Ka исто така моѓе да се користи за пронаоѓање на pH вредноста на добиениот пуфер.