Историски центри на Белград и Ѓирокастро
светско наследство на УНЕСКО | ||||
---|---|---|---|---|
Панорами на Белград (горе) и Ѓирокастро (долу) | ||||
Место | Албанија | |||
Критериум | културно: iii, iv | |||
Навод | 569 | |||
Запис | 2005 (XXIX заседание) | |||
Дополнувања | 2008 |
Историските центри на Белград и Ѓирокастро (албански: Qendrat historike të Beratit dhe Gjirokastrës) — ги опфаќа градовите Белград (Берат) и Ѓирокастро во јужна Албанија. Ѓирокастро бил додаден на списокот на светско наследство на УНЕСКО во 2005 година, додека Белград бил додаден како проширување на локацијата во 2008 година.[1][2] Тие се впишани како ретки примери на архитектонски карактер типичен за отоманскиот период.[3]
Белград често се нарекува град на илјада прозорци и се смета за едно од архитектонските богатства на Албанија. Трагите од Илирите, Грците, Римјаните, Византијците и Османлиите се уште се евидентни и добро зачувани во градот со замоци и дворци, стари цркви и џамии и импресивни ѕидни слики, икони и мурали.[4][5] Низ вековите Белград бил местото каде што во мир коегзистирале различни религии и заедници.
Ѓирокастро, наречен град на камен, се протега на стрмната страна на долината на реката Дрино со поглед на историскиот пејзаж со живописна камена архитектура врамена со планини од секоја страна. Како и повеќето други градови во Албанија, Ѓирокастро носи архитектонски богатства на различни цивилизации кои претходно го освоиле регионот.
Атракции
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Three new sites inscribed on UNESCO's World Heritage List“.
- ↑ UNESCO World Heritage Site. „Historic Centres of Berat and Gjirokastra“. whc.unesco.org (англиски).
- ↑ UNESCO World Heritage Site. „Museum-City of Gjirokastra“ (PDF). whc.unesco.org.
- ↑ UNESCO World Heritage Site. „Advisory Body Evaluation (ICOMOS) - Historic centres of Berat and Gjirokastra (Albania) No 569“ (PDF). whc.unesco.org (англиски).
- ↑ „Icons from the Orthodox Communities of Albania - COLLECTION OF THE NATIONAL MUSEUM OF MEDIEVAL ART, KORCË“ (PDF). helios-eie.ekt.gr (англиски). стр. 20.