Прејди на содржината

Грозје

Од Википедија — слободната енциклопедија
грозје
Гроздови насади во село Усје, Скопско
Грозје, црвено или зелено
Хранлива вредност на 100 г
Енергија288 kJ (69 kcal)
18,1 г
Шеќери15,48 г
Влакна0,9 г
0.16 г
0,72 г
Витамини
Тиамин 1)
(6 %)
0,069 мг
Рибофлавин 2)
(6 %)
0,07 мг
Ниацин 3)
(1 %)
0,188 мг
Пантот. кис. 5)
(1 %)
0,05 мг
Витамин Б6
(7 %)
0,086 мг
Фолна кис. 9)
(1 %)
2 μг
Холин
(1 %)
5,6 мг
Витамин Ц
(4 %)
3,2 мг
Витамин Е
(1 %)
0,19 мг
Витамин К
(14 %)
14,6 мг
Минерали
Калциум
(1 %)
10 мг
Железо
(3 %)
0,36 мг
Магнезиум
(2 %)
7 мг
Манган
(3 %)
0,071 мг
Фосфор
(3 %)
20 мг
Калиум
(4 %)
191 мг
Натриум
(0 %)
2 мг
Цинк
(1 %)
0,07 мг
Други состојки
Флуорид7,8 µг

Постотоците се приближно пресметани според препораките за возрасни лица во САД.
Извор: База за хранливост — USDA

Грозје e плод на растението од родот Vitis (винова лоза) кое често се именува и како едно од 12 основни врсти на винови лози од кои се прави поголемиот дел на светските вина. Порано вината се означувале спрема подррачјето на кое се одгледува грозјето, но подоцна бројот на производителите толку многу пораснал, така што означувањето било сведено спрема сортата на грозјето. Грозјето е вид на овошје кое расте во кластери од 15 до 300, и може да биде црвено, црно, темносино, жолто, зелено, портокалово и розово. „Белото“ грозје е всушност зелена боја, и еволуционо е изведено од пурпурното грозје. Мутација во двата регулаторни гени на белото грозје исклучуваат продукција на антоцијанин, кој е одговорен за бојата на пурпурното грозје.[1] Антоцијанините и другите пигментни хемикалии од големото семејство на полифеноли во пурпурното грозје се одговорни за различните нијанси на пурпурна боја во црвените вина.[2][3] Зрната на грозјето имаат типични елипсоидни облици, кои потсеќаат на проширен сфероид.

Грозјето како тема во уметноста и во популарната култура

[уреди | уреди извор]

Галерија

[уреди | уреди извор]
  1. Walker, A. R.; Lee, E.; Bogs, J.; McDavid, D. A. J.; Thomas, M. R.; Robinson, S. P. (2007). „White grapes arose through the mutation of two similar and adjacent regulatory genes“. The Plant Journal. 49 (5): 772–785. doi:10.1111/j.1365-313X.2006.02997.x. PMID 17316172.
  2. Waterhouse, A. L. (2002). „Wine phenolics“. Annals of the New York Academy of Sciences. 957: 21–36. doi:10.1111/j.1749-6632.2002.tb02903.x. PMID 12074959.
  3. Brouillard, R.; Chassaing, S.; Fougerousse, A. (2003). „Why are grape/fresh wine anthocyanins so simple and why is it that red wine color lasts so long?“. Phytochemistry. 64 (7): 1179–1186. doi:10.1016/S0031-9422(03)00518-1. PMID 14599515.
  4. Блаже Конески, Збор и опит 1. Скопје: Арс Ламина - публикации, Арс Либрис, 2021, стр. 56.
  5. Бошко Смаќоски, Модричка тетратка. Просветно дело, Редакција „Детска радост“, Скопје, 2004, стр. 42-44.
  6. Бошко Смаќоски, Модричка тетратка. Просветно дело, Редакција „Детска радост“, Скопје, 2004, стр. 69-70.
  7. „Белешка за авторот и делото“, во: Џон Фанте, Прашај ја правта. Скопје: Темплум, 2008, стр. 247-248.
  8. Središnja Hrvatska - Dvori s pogledom, Hrvatska turistička zajednica, 2009.
  9. YouTube, Descendents - Sour Grapes (пристапено на 14.12.2017)