Прејди на содржината

Виктор Скумин

Од Википедија — слободната енциклопедија
Виктор Андреевич Скумин
Виктор Скумин, 2022.
Роден(а)30 август 1948
Советски Сојуз, Пензенска област
ЖивеалиштеРусија
НационалностРусин
Полињапсихијатрија, психологија, филозофија
УстановиСветска организација за култура на здравјето
ОбразованиеХарковскиот медицински универзитет
Познат поСкуминов синдром

Виктор Андреевич Скумин (руски: Ви́ктор Андре́евич Ску́мин; р. 30 август 1948) — руски професор, научник, психијатар, писател, филозоф.

Животопис

[уреди | уреди извор]

Виктор Скумин е роден на 30 август 1948 година во Пензенска област, Русија. Неговиот татко, Андреј Скумин, бил КГБ службеник. Веднаш по раѓањето на Виктор, семејството се преселило во градот Казањ, кој се наоѓа во Источниот дел на Европскиот дел на Руската Федерација.

Од 1967 до 1973 година, студирал медицина на Медицинскиот универзитет во Харков.[1]

Од 1980 до 1990 година, бил професор на психотерапија на Медицинска академија за последипломските студии во Харков. Во текот на овој период тој истражувал гранично ментални нарушувања кај хронични болести на дигестивниот систем кај децата и адолесцентите.[2]

Во 1994 година станал претседател на Светската организација за култура на здравјето. Седиштето и е во Москва во Русија.[3]

Творештво

[уреди | уреди извор]
Виктор Скумин, 2020

Во 1978 година тој ја опишал болест, која во науката се нарекува Скуминов синдром.[4][5]

Интересни факти

[уреди | уреди извор]

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. „Скумин, Виктор Андреевиx“. science.wikia.org. Посетено на 2019-06-21.
  2. Skumin, Victor Andreyevitch (1989). Boundary psychic disfunctions in infants and teenagers suffering from chronic disorders in digestive system (clinical picture, systematism, treatment, psychic prophylaxis). Open Gray. Архивирано од изворникот на 2018-11-04. Посетено на 2020-12-27.
  3. „Скумин Виктор Андреевич. Знаменитости по датам рождения › Родившиеся 30 августа“. famous-birthdays.ru. Архивирано од изворникот на 2021-12-28. Посетено на 2019-06-21.
  4. „Andrea Ruzza. Nonpsychotic mental disorder after open heart surgery. Asian Cardiovascular and Thoracic Annals October 16, 2013“. Aan.sagepub.com. Архивирано од изворникот на 2020-03-16. Посетено на 27 November 2015.
  5. Сергей Петухов. „Почему останавливаются искусственные сердца“. РИА Новости. Посетено на 2019-06-21.
  6. „Сборная России по медицине“. Российское агентство медико-социальной информации АМИ.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]