Рендгениум

Рендгениум (₁₁₁Rg)
Општи својства
Име и симбол	рендгениум (Rg)
Изглед	сребрена (предвидена)
Рендгениумот во периодниот систем
	дармштатиум ← рендгениум → копернициум
Атомски број	111
Стандардна атомска тежина (Ar)	[281]
Категорија	непозната, преоден метал
Група и блок	група 11, d-блок
Периода	VII периода
Електронска конфигурација	[Rn] 5f14 6d9 7s2 (предвидена)
по обвивка	2, 8, 18, 32, 32, 17, 2 (предвидени)
Физички својства
Фаза	цврста (предвидена)
Густина близу с.т.	28,7 г/см3 (предвидена)
Атомски својства
Оксидациони степени	5, 3, 1, −1 (предвидена)
Енергии на јонизација	I: 1.022,7 kJ/mol ; II: 2.074,4 kJ/mol ; II: 3.077,9 kJ/mol ; (повеќе) (претпоставки)
Атомски полупречник	емпириски: 138 пм (предвиден)
Ковалентен полупречник	121 пм (предвиден)
Разни податоци
Кристална структура	телоцентрирана коцкеста (тцк) ; (предвидена)
CAS-број	54386-24-2
Историја
Наречен по	По Вилхелм Рентген
Откриен	Германски институт за истражување на тешки јони (1994)
Најстабилни изотопи
	Главна статија: Изотопи на рендгениумот
	преглед; разговор; уреди; \| наводи \| Википодатоци

Рендгениум, понекогаш рендгениум (симб. Rg) — преоден метал. До 1 август 2004 година бил познат под името унуниум (Uuu), кога официјално е потврдено новото име.^[7] Рендгениумот а наречен по германскиот физичар Вилхелм Конрад Рентген.

Извори

↑ ^1,0 ^1,1 Turler, A. (2004). „Gas Phase Chemistry of Superheavy Elements“ (PDF). Journal of Nuclear and Radiochemical Sciences. 5 (2): R19–R25.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Haire, Richard G. (2006). „Transactinides and the future elements“. Во Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (уред.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd. изд.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.
↑ ^3,0 ^3,1 Östlin, A.; Vitos, L. (2011). „First-principles calculation of the structural stability of 6d transition metals“. Physical Review B. 84 (11). Bibcode:2011PhRvB..84k3104O. doi:10.1103/PhysRevB.84.113104.
↑ ^4,0 ^4,1 Fricke, Burkhard (1975). „Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties“. Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. Посетено на 4 October 2013.
↑ Chemical Data. Roentgenium - Rg, Royal Chemical Society
↑ doi:10.1103/PhysRevC.87.054621
Овој навод ќе се дополни автоматски во текот на следните неколку минути. Можете да го прескокнете редот или да го проширите рачно
↑ Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry

[e-conf-1] 1,0 ^1,1 Turler, A. (2004). „Gas Phase Chemistry of Superheavy Elements“ (PDF). Journal of Nuclear and Radiochemical Sciences. 5 (2): R19–R25.

[Haire-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Haire, Richard G. (2006). „Transactinides and the future elements“. Во Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (уред.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd. изд.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.

[bcc-3] 3,0 ^3,1 Östlin, A.; Vitos, L. (2011). „First-principles calculation of the structural stability of 6d transition metals“. Physical Review B. 84 (11). Bibcode:2011PhRvB..84k3104O. doi:10.1103/PhysRevB.84.113104.

[BFricke-4] 4,0 ^4,1 Fricke, Burkhard (1975). „Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties“. Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. Посетено на 4 October 2013.

[rsc-5] Chemical Data. Roentgenium - Rg, Royal Chemical Society

[2012e117-6] :10.1103/PhysRevC.87.054621
Овој навод ќе се дополни автоматски во текот на следните неколку минути. Можете да го прескокнете редот или да го проширите рачно

[7] Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry

[7]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]