Нобелиум (No, латински - nobelium) — актиноид.[3] Името го добил споерд хемичарот Алфред Нобел.[4]

Нобелиум  (102No)
Општи својства
Име и симболнобелиум (No)
Нобелиумот во периодниот систем
Водород (двоатомски неметал)
Хелиум (благороден гас)
Литиум (алкален метал)
Берилиум (земноалкален метал)
Бор (металоид)
Јаглерод (повеќеатомски неметал)
Азот (двоатомски неметал)
Кислород (двоатомски неметал)
Флуор (двоатомски неметал)
Неон (благороден гас)
Натриум (алкален метал)
Магнезиум (земноалкален метал)
Алуминиум (слаб метал)
Силициум (металоид)
Фосфор (повеќеатомски неметал)
Сулфур (повеќеатомски неметал)
Хлор (двоатомски неметал)
Аргон (благороден гас)
Калиум (алкален метал)
Калциум (земноалкален метал)
Скандиум (преоден метал)
Титан (преоден метал)
Ванадиум (преоден метал)
Хром (преоден метал)
Манган (преоден метал)
Железо (преоден метал)
Кобалт (преоден метал)
Никел (преоден метал)
Бакар (преоден метал)
Цинк (преоден метал)
Галиум (слаб метал)
Германиум (металоид)
Арсен (металоид)
Селен (повеќеатомски неметал)
Бром (двоатомски неметал)
Криптон (благороден гас)
Рубидиум (алкален метал)
Стронциум (земноалкален метал)
Итриум (преоден метал)
Циркониум (преоден метал)
Ниобиум (преоден метал)
Молибден (преоден метал)
Технециум (преоден метал)
Рутениум (преоден метал)
Родиум (преоден метал)
Паладиум (преоден метал)
Сребро (преоден метал)
Кадмиум (преоден метал)
Индиум (слаб метал)
Калај (слаб метал)
Антимон (металоид)
Телур (металоид)
Јод (двоатомски неметал)
Ксенон (благороден гас)
Цезиум (алкален метал)
Бариум (земноалкален метал)
Лантан (лантаноид)
Цериум (лантаноид)
Празеодиум (лантаноид)
Неодиум (лантаноид)
Прометиум (лантаноид)
Самариум (лантаноид)
Европиум (лантаноид)
Гадолиниум (лантаноид)
Тербиум (лантаноид)
Диспрозиум (лантаноид)
Холмиум (лантаноид)
Ербиум (лантаноид)
Тулиум (лантаноид)
Итербиум (лантаноид)
Лутециум (лантаноид)
Хафниум (преоден метал)
Тантал (преоден метал)
Волфрам (преоден метал)
Рениум (преоден метал)
Осмиум (преоден метал)
Иридиум (преоден метал)
Платина (преоден метал)
Злато (преоден метал)
Жива (преоден метал)
Талиум (слаб метал)
Олово (слаб метал)
Бизмут (слаб метал)
Полониум (слаб метал)
Астат (металоид)
Радон (благороден гас)
Франциум (алкален метал)
Радиум (земноалкален метал)
Актиниум (актиноид)
Ториум (актиноид)
Протактиниум (актиноид)
Ураниум (актиноид)
Нептуниум (актиноид)
Плутониум (актиноид)
Америциум (актиноид)
Кириум (актиноид)
Берклиум (актиноид)
Калифорниум (актиноид)
Ајнштајниум (актиноид)
Фермиум (актиноид)
Менделевиум (актиноид)
Нобелиум (актиноид)
Лоренциум (актиноид)
Радерфордиум (преоден метал)
Дубниум (преоден метал)
Сиборгиум (преоден метал)
Бориум (преоден метал)
Хасиум (преоден метал)
Мајтнериум (непознати хемиски својства)
Дармштатиум (непознати хемиски својства)
Рендгениум (непознати хемиски својства)
Копернициум (преоден метал)
Нихониум (непознати хемиски својства)
Флеровиум (слаб метал)
Московиум (непознати хемиски својства)
Ливермориум (непознати хемиски својства)
Тенесин (непознати хемиски својства)
Оганесон (непознати хемиски својства)
Yb

No

(Upq)
менделевиумнобелиумлоренциум
Атомски број102
Стандардна атомска тежина (Ar)[259]
Категорија  актиноид
Група и блокгрупа б.б., f-блок
ПериодаVII периода
Електронска конфигурација[Rn] 5f14 7s2
по обвивка
2, 8, 18, 32, 32, 8, 2
Физички својства
Фазацврста (предвиена)[1]
Точка на топење1.100 K ​(827 °C) (предвидена)[1]
Атомски својства
Оксидациони степени2, 3
ЕлектронегативностПолингова скала: 1,3 (предвидена)[2]
Енергии на јонизацијаI: 641,6 kJ/mol
II: 1.254,3 kJ/mol
II: 2.605,1 kJ/mol (сите се пресметани)
Разни податоци
CAS-број10028-14-5
Историја
Наречен поПо Алфред Нобел
ОткриенОбединет институт за јадрени истражувања (1966)
Најстабилни изотопи
Главна статија: Изотопи на нобелиумот
изо ПЗ полураспад РР РЕ (MeV) РП
253No веш 1,62 мин 80 % α 8,14, 8,06, 8,04, 8,01 249Fm
20 % β 253Md
254No веш 51 s 90 % α 250Fm
10 % β 254Md
255No веш 3,1 мин 61 % α 8,12, 8,08, 7,93 251Fm
39 % β 2,012 255Md
257No веш 25 s 99 % α 8,32, 8,22 253Fm
1 % β 257Md
259No веш 58 мин 75 % α 7,69, 7,61, 7,53.... 255Fm
25 % ε 259Md
10 % СЦ
| наводи | Википодатоци

Извори

уреди
  1. 1,0 1,1 Lide, D. R., уред. (2003). CRC Handbook of Chemistry and Physics (84th. изд.). Boca Raton (FL): CRC Press. ISBN 0-8493-0484-9.
  2. J.A. Dean, уред. (1999). Lange's Handbook of Chemistry (15. изд.). McGraw-Hill. Section 4; Table 4.5, Electronegativities of the Elements.
  3. Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd ed.). Prentice Hall. ISBN 978-0131755536.
  4. Parkes, G.D. & Phil, D. (1973). Melorova moderna neorganska hemija. Beograd: Naučna knjiga.