Костурино

село во Општина Струмица

Костурино — село во Општина Струмица, во околината на градот Струмица.

Костурино

Домот на културата во Костурино

Костурино во рамките на Македонија
Костурино
Местоположба на Костурино во Македонија
Костурино на карта

Карта

Координати 41°21′25″N 22°36′33″E / 41.35694° СГШ; 22.60917° ИГД / 41.35694; 22.60917
Општина Струмица
Население 895 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 2413
Шифра на КО 27035, 27535
Надм. вис. 440 мнв м
Костурино на општинската карта

Атарот на Костурино во рамките на општината
Костурино на Ризницата

Географија и местоположба

уреди
 
Црквата „Св. Димитриј“
 
Споменик во селото
 
ОУ „Даме Груев“

Костурино се наоѓа во Струмичкото Поле, во југоисточниот дел на Република Македонија. Од најблискиот град Струмица е оддалечен 12 километри.

Надморската височина во селото е 440 метри а површината на селото изнесува 2.455 ха.

Селот се граничи со Три Води, Мемешли, Орманли, Злешево, Чепели, Раборци, Раброво.

Историја

уреди
 
Костурино, црквата Св. Димитрија во 1931 г.
 
Погелед на Костурино во 1931 г.

Османлиски период

уреди

Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Костурино се состоело од 102 семејства и 330 жители Македонци[2][3] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година Белотино имало 790 жители Македонци[2][4].

Во текот на т.н. афера Мис Стон, селото било посетено од страна на Гоце Делчев, каде се сретнал со Андон Ќосето и Иван Манолев[5].

Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 936 Македонци и 5 Грци, и работело егзархиско училиште[2][6].

Југословенски период

уреди

По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Кралство СХС, и подоцна Кралство Југославија.

Стопанство

уреди

Претежно занимање на населението е zемјоделие, sточарство и производство на вар. Обработливото земјиште во селото зафаќа површина од 575 ха[7].

Население

уреди
Население во минатото
ГодинаНас.±%
19481.069—    
19531.173 9.7%
19611.403 19.6%
19711.626 15.9%
19811.530−5.9%
ГодинаНас.±%
19911.403−8.3%
19941.235−12.0%
20021.280 3.6%
2021895−30.1%

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 850 Македонци и 25 до 50 Албанци.[8]

Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото има 1.280 жители, од кои 1.276 Македонци, 1 Турчин, 2 Срби и 1 останат.[9]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 895 жители, од кои 803 Македонци, 4 Албанци, 2 Срби, 3 останати и 83 лица без податоци.[10]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 790 941 1.069 1.173 1.403 1.626 1.530 1.403 1.235 1.280 895
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[11]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[12]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[13]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[14]

Општествени установи

уреди
  • Подрачно основно училиште Даме Груев
  • Амбуланта
  • Пошта

Самоуправа и политика

уреди

Избирачко место

уреди

Во селото постојат избирачките места бр. 1830 и 1831 според Државната изборна комисија, сместени во основното училиште.[15]

На претседателските избори во 2019 година, на овие избирачки места биле запишани вкупно 1.090 гласачи.[16]

На Македонски парламентарни избори во 2020 година, на овие избирачки места биле запишани вкупно 1.090 гласачи.[17]

Културни и природни знаменитости

уреди

Редовни настани

уреди

Пеливанско борење кое се одржуваа по поводот Петровден на 12 јули секоја година

Личности

уреди

д-р Јанко Бачев, доктор на правни науки, универзитетски професор по меѓународно право и претседател на партијата Единствена Македонија (претходно Народно движење за Македонија)

Култура и спорт

уреди
  • Петровден е официјален празник на селото.
  • Пеливанското борење постаро од три века[18]
  • ФК Голаш-2005
  • Здружение на тутунопроизводители „Костурани“
  • Здружение на играорци „Костуранка"

Иселеништво

уреди

Наводи

уреди
  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  3. Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 186-187.
  4. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 160.
  5. М. Пандевски и Г. Стоев-Трнката. „Струмица и Струмичко низ историјата“, Струмица, 1969, стр.
  6. Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 106-107.
  7. „Населено место - Белотино“. www.strumica.gov.mk. Посетено на 2013-05-04.
  8. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  9. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  10. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  11. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  12. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  13. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  14. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  15. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 21 декември 2019.
  16. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-13. Посетено на 21 декември 2019.
  17. „Парламентарни избори 2020“. Архивирано од изворникот на 2021-03-05. Посетено на 3 ноември 2020. line feed character во |title= во положба 21 (help)
  18. „Пеливаните од Костурино биле страв и за Османлиите“. .vest.com.mk. Посетено на 2013-05-05.[мртва врска]

Надворешни врски

уреди