Џиниев коефициент

Џиниев коефициент е мерка на статистичката распределба кој најчесто се користи за мерење на нееднаквоста на распределбата на приходите или за мерење на нееднаквоста на распределбата на богатството. Вредноста на коефициентот е дефинирана во распон од 0 до 1, при што ниска вредност индицира подеднаква распределба на приходите или богатството, а висока вредност (на пр. 1) одговара на целосна нееднаквост (кајшто едно лице го поседува целиот приход, а сите други немаат приходи). Во светски рамки, Џиниевиот коефициент се движи од 0,232 во Данска до 0,707 во Намибија. Наречен е по италијанскиот статистичар Корадо Џини, кој го осмилил и изложил во неговото дело „Разновидност и променливост“ (Variabilità e mutabilità) објавено во 1912 г.[1]

Џини коефициенти низ светот.
Графичка претстава на Џиникоефициентот.
(Вкупната површина на триаголникот е дефинирана како 1.

Џиниевиот коефициент е процентуална репрезентација на коефициентот, т.е. коефициентот помножен со 100: така во Данска коефициентот би изнесувал 23,2%, а во Намибија 70,7%. Понекогаш знакот за процент се изоставува при прикажувањето на Џиниевиот коефициент, затоа е важно да се знае дека тој може да се движи од 0 до 100, за разлика од коефициентот кој се движи од 0 до 1.

Коефициентот Џини вообичаено се користи и како мерка за дискриминаторската моќ на системите за управување со кредитниот ризик.

Наводи

уреди
  • Amiel, Y.; Cowell, F.A. (1999). Thinking about Inequality. Cambridge.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
  • Anand, Sudhir (1983). Inequality and Poverty in Malaysia. New York: Oxford University Press.
  • Brown, Malcolm (1994). „Using Gini-Style Indices to Evaluate the Spatial Patterns of Health Practitioners: Theoretical Considerations and an Application Based on Alberta Data“. Social Science Medicine. 38: 1243–1256. doi:10.1016/0277-9536(94)90189-9.
  • Chakravarty, S. R. (1990). Ethical Social Index Numbers. New York: Springer-Verlag.
  • Deaton, Angus (1997). Analysis of Household Surveys. Baltimore MD: Johns Hopkins University Press.
  • Dixon, PM, Weiner J., Mitchell-Olds T, Woodley R. (1987). „Bootstrapping the Gini coefficient of inequality“. Ecology. 68: 1548–1551. doi:10.2307/1939238.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
  • Dorfman, Robert (1979). „A Formula for the Gini Coefficient“. The Review of Economics and Statistics. 61: 146–149. doi:10.2307/1924845.
  • Gastwirth, Joseph L. (1972). „The Estimation of the Lorenz Curve and Gini Index“. The Review of Economics and Statistics. 54: 306–316. doi:10.2307/1937992.
  • Giles, David (2004). „Calculating a Standard Error for the Gini Coefficient: Some Further Results“. Oxford Bulletin of Economics and Statistics. 66: 425–433. doi:10.1111/j.1468-0084.2004.00086.x.
  • Gini, Corrado (1912). "Variabilità e mutabilità" Reprinted in Memorie di metodologica statistica (Ed. Pizetti E, Salvemini, T). Rome: Libreria Eredi Virgilio Veschi (1955).
  • Gini, Corrado (1921). „Measurement of Inequality and Incomes“. The Economic Journal. 31: 124–126. doi:10.2307/2223319.
  • Karagiannis, E. and Kovacevic, M. (2000). „A Method to Calculate the Jackknife Variance Estimator for the Gini Coefficient“. Oxford Bulletin of Economics and Statistics. 62: 119–122. doi:10.1111/1468-0084.00163.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
  • Mills, Jeffrey A.; Zandvakili, Sourushe (1997). „Statistical Inference via Bootstrapping for Measures of Inequality“. Journal of Applied Econometrics. 12: 133–150. doi:10.1002/(SICI)1099-1255(199703)12:2<133::AID-JAE433>3.0.CO;2-H.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
  • Modarres, Reza and Gastwirth, Joseph L. (2006). „A Cautionary Note on Estimating the Standard Error of the Gini Index of Inequality“. Oxford Bulletin of Economics and Statistics. 68: 385–390. doi:10.1111/j.1468-0084.2006.00167.x.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
  • Morgan, James (1962). „The Anatomy of Income Distribution“. The Review of Economics and Statistics. 44: 270–283. doi:10.2307/1926398.
  • Ogwang, Tomson (2000). „A Convenient Method of Computing the Gini Index and its Standard Error“. Oxford Bulletin of Economics and Statistics. 62: 123–129. doi:10.1111/1468-0084.00164.
  • Ogwang, Tomson (2004). „Calculating a Standard Error for the Gini Coefficient: Some Further Results: Reply“. Oxford Bulletin of Economics and Statistics. 66: 435–437. doi:10.1111/j.1468-0084.2004.00087.x.
  • Xu, Kuan (January, 2004). "How Has the Literature on Gini's Index Evolved in the Past 80 Years?". Department of Economics, Dalhousie University.  (консултирано на 2006-06-01) The Chinese version of this paper appears in Xu, Kuan (2003). „How Has the Literature on Gini's Index Evolved in the Past 80 Years?“. China Economic Quarterly. 2: 757–778.
  • Yitzhaki, S. (1991). „Calculating Jackknife Variance Estimators for Parameters of the Gini Method“. Journal of Business and Economic Statistics. 9: 235–239. doi:10.2307/1391792.

Надворешни врски

уреди
  1. Gini, C. (1909). "Concentration and dependency ratios" (in Italian). English translation in Rivista di Politica Economica, 87 (1997), 769–789.