Và al contegnud

Solfer

De Wikipedia
(Rimandad de Sùlfer)
Lumbard ucidental Quest articol chì l'è scrivuu in lombard, grafia milanesa.
Sùlfer
   

16
S
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
                   
fosforo ← sùlfer → cloro
Aspèt
Aspèt de l'elemènt
Aspèt de l'elemènt
Cristai de solfer color giald
Generalità
Nòm, sìmbol, nömer atòmichsùlfer, S, 16
SerieMìa metài
Grupo, periot, bloch16 (VIA), 3, p
Densità1 960 kg/m³
Dürèsa2,0
Configürasiù dei eletrù
Configürasiù dei eletrù
Configürasiù dei eletrù
Proprietà atomiche
Peso atòmich32,065 u
Ragio atòmich (calc.)100 pm
Ragio covalènt102 pm
Ragio de van der Waals180 pm
Configürasiù dei eletrù[Ne]3s23p4
e per leèl energétich2, 8, 6
Stàcc de osidasiù−1, ±2, 4, 6 (acido forte)
Strütüra cristalìnaortorómbich
Proprietà fìziche
Stat de la matériasolido
Pont de füziù388,36 K (115,21 °C)
Pont de ebulisiù717,87 K (444,72 °C)
Volüm molàr × 10Modell:Val/delimitnum m³/mol
Calùr de füziù1,7 175 kJ/mol
Tensiù de vapùr2,65 × 10−20 Pa a 388 K
Otre proprietà
Nömer CASModell:CAS
Eletronegatività2,58
Calùr specìfich710 J/(kg•K)
Condücibilità elètrica × 10Modell:Val/delimitnum /(S/m)
Condücibilità tèrmica0,269 W/(m•K)
Energia de prìma iunizasiù999,6 kJ/mol
En. de segónda iunizasiù2 252 kJ/mol
En. de tèrsa iunizasiù3 357 kJ/mol
En. de quàrta iunizasiù4 556 kJ/mol
Energia de quìnta iunizasiù7 004,3 kJ/mol
En. de sèsta iunizasiù8 495,8 kJ/mol
Izòtop piö stàbii
isoNATDDMDEDP
32S95,02% l'è stàbil con 16 neütrù
33S0,75% l'è stàbil con 17 neütrù
34S4,21% l'è stàbil con 18 neütrù
35Ssintétich 87,32 déβ0,16735Cl
36S0,02% l'è stàbil con 20 neütrù
iso: isotopo
NA: bondànsa en natüra
TD: tép de smezamènt
DM: modalità de decadimènt
DE: energia de decadimènt in MeV
DP: prodót del decadimènt

El solfer (o zolfer, zolfregh[1] o zoffregh o zofrigh o zolfo o solfo[2]) l'è on element chimegh. El sò simbol a l'è la S, e 'l sò numer atomegh l'è 16.

L'è on non-metall senza odor e savor, e bell bondanzios. La soa forma pussee cognossuda e comuna l'è quella cristallina, d'on color giald intens. L'è present in di solfur e solfaa de ona motta de minerai, e 'l se troeuva a l'istatt pur in di region volcanegh. A l'è on element fondamental per tucc i vivent, perchè 'l se troeuva in d'on fracch de proteinn.

A l'è doperaa anca in de l'agricoltura, oltra che per fà su la polver de sbar.

L'è vun di element pussee cognossuu fin di temp antigh, e l'è citaa anca in de la Bibbia e in di poema de l'Omer.

La parolla solfer e i sò variant riven del latin sulphur, con l'istess significaa. L'è doperaa in tutt i lengov romanz (italian zolfo, aragones ixufre, spagnoeu e asturian azufre, catalan e ocitan sofre, cors zolfu, frances soufre, forlan solfar, galizian xofre, ligur sofro, piemontes sorfo, portoghes enxofre, romen sulf, sicilian sùrfuru, romanc zulpar, sardegnoeu zurfu). La parolla l'è passada del latin anca a l'albanes (sulfuri), ai lengov germanegh (danes svovl, todesch schwefel, frison swoowel, lussemburghes schwiefel, limburghes solfer, bass todesch swevel, olandes zwavel, norveges svovel, svedes svavel, fiamengh sulfer), ai lengov celtegh (breton sulfur, galles syllfwr, irlandes sulfar) e in d'ona quai lengua slava (bosniegh, croatt e serb sumpor).

  1. dialettando.com
  2. Ambrogio Maria Antonini (1996). vocabolario Italiano Milanese (in italian e lombard occidental). Libreria Milanese, 477. ISBN 88-7955-083-7.