Naar inhoud springen

zeug

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

zeug v (Nederlands: zeug)

Sinneniem
Verbuging

zeuge, zeugske


'n zeug mit bagke

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

zeug v /zø̀:ç/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑kreem
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers bao neet en kump van oearsprónk ouch neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert daoveur aafgeraoje.

Aafbraeking
  • zeug

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif zeug zeuge zeugen
IPA /zø̀:ç/ /zø̀:ʝ/ /zø̀:ʝe/ /zø̀:ʝen/
dim. sjrif zeugske zeugsken zeugskes
IPA /zø̀:çskʲe/ /zø̀:çskʲen/ /zø̀:çskʲes/ /zø̀:çskʲez/