Naar inhoud springen

vinster

Van Wiktionary

'n vinster [1] mit gerdiene daoveur
twieë vinstere [2] die aop staon

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vinster v /vɪ́n̥ster/

  1. (boewkónde) 'n äöpening inne moer van 'n hoes of anger geboew, wodoor 't leech nao binne kan kómme
  2. (euverdrechtelik) e losstäöndj element op e beeldjsjerm (wie van e pergram oppe kómpjoeter)
Raod

't Waordgeslach wiek aaf van 't Nederlandjs: die vinster.

Aafbraeking
  • vin-ster
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 't Mienske vloog door 't vinsterken oet.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vinster vinstere vinsteren
IPA /vɪ́n̥ster/ /vɪ́n̥ste̽re/ /vɪ́n̥ste̽ren/
dim. sjrif vinsterke vinsterken vinsterkes
IPA /vɪ́n̥ste̽r̥kʲe/ /vɪ́n̥ste̽r̥kʲen/ /vɪ́n̥ste̽r̥kʲes/ /vɪ́n̥ste̽r̥kʲez/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vinster vinsters
IPA /vɪ́n̥ster/ /vɪ́n̥ster̥s/ /vɪ́n̥sterz/
dim. sjrif vinsterke vinsterken vinsterkes
IPA /vɪ́n̥ste̽r̥kʲe/ /vɪ́n̥ste̽r̥kʲen/ /vɪ́n̥ste̽r̥kʲes/ /vɪ́n̥ste̽r̥kʲez/
Raod

't Mieëvaad vinsters is nuuj.

In anger spraoke

[bewirk]

[1]