viking

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

viking m /vikʲɪŋ/

1. e lid vanne germaanse stamme die inne hoeag middelieëwe in 't naorde van Europa laefdje
2. (spesefiek) 'ne krieger vanne vikinge ([1])

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief vouksname mit 'n houflètter.

Aafbraeking

• vi-king

Verwantje wäörd

• Sjandinavië

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	viking		vikinge	vikingen
	IPA	/vikʲɪŋ/		/vikʲɪŋe/	/vikʲɪŋen/
dim.	sjrif	vikingske	vikingsken	vikingskes
	IPA	/vikʲɪ̽ŋ̊skʲe/	/vikʲɪ̽ŋ̊skʲen/	/vikʲɪ̽ŋ̊skʲes/	/vikʲɪ̽ŋ̊skʲez/
dat.	sjrif	viking		vikinge	vikingen
	IPA	/vikʲɪŋ/		/vikʲɪŋe/	/vikʲɪŋen/

In anger spraoke

[1]

Fins: viikinki Frans: Viking m Ieslandjs: víkingur(is:) m Ingels: Viking

Nederlandjs: Viking g, Noorman g Pruus: Wikinger m Spaans: vikingo m Zweeds: viking g