vergaete

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

vergaete (Nederlands: vergeten)

• Mofers: vergae~te (vergitj, vergaa~t, vergo\te, vergae~te)

Verveuging

vergit, vergoot, vergaete

Wirkwaord

zich vergaete (Nederlands: vergissen, zich vergissen)

• Mofers: zich vergae~te (vergitj, vergaa~t, vergo\te, vergae~te)

Sinneniem

• mishöbbe, zich mispakke, zich toesje, zich verdaole

Verveuging

vergit, vergoot, vergaete

Mofers

Wirkwaord

Lemma

vergaete /və̽r'ʝɛ́:te ~ ve̽r'ʝɛ́:te/

1. (euvergenkelik) oet 't ónthaad verlaore gaon

   Allewiel vergitj die al; ich haop neet det die begintj te verkinzje.

2. (euvergenkelik) get neet gedaon höbbe door dao neet aan te dinke

   Vergaet neet tich de sjoon te binje; dalik ligks se nag.

3. (óneuvergenkelik) (reflexief) toet e verkieërd besloet kómme (meis sónger det me det doorhaw of neet espres)

Raod

In 't Mofers zaet me det me get vergaeten is (neet haet): Ich mèndje det ich ederein gadj haw, meh noe bliek det ich dich vergaete bön! 'n Oetzunjering is wen dao e wirkwaord biekump: Ich dink det ich mien buuers vergaeten höb mit te numme.

Aafbraeking

• ver-gae-te

Antoniem

• [1] ónthaje

Aafleijinge

• vergaet, vergaetechtig, vergaetelik
• godvergaete

Verwantje wäörd

• [3] verdaole, verdoon
• klöts

Samestèlling

• ver- gaete

Zagswies

• zich vergaeten aan emes/get: 'n verkieërdje insjatting make van emes/get
• Es de hin weer bie d'n haan kump, vergitj ze-n häör eige kuke: Es e vrouwmis weer bieje geleefdje kump, vergitj ze-n häör eige kinjer.
• vergaeven en vergaete
• Waat de kop vergitj, mótte de bein misnete:
  1. Wens te get vergits, mótte dien bein dich bringe nao de plaats woots te-n 't kóns pakke.
  2. (euverdrechtelik) De leger-gestèldje waere gestraof veure vergaetechtigheid vanne hogere.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	vergaet		vergits ↓vergèts		vergitj ↓vergètj		vergaete	vergaeten	vergetj ↓vergètj		vergaete	vergaeten	vergaetendj
	IPA	/və̽r'ʝɛ́:t/	/və̽r'ʝɛ́:d/	/və̽r'ʝɪts/ /və̽r'ʝe̞ts/	/və̽r'ʝɪdz/ /və̽r'ʝe̞dz/	/və̽r'ʝɪc/ /və̽r'ʝe̞c/	/və̽r'ʝɪɟ/ /və̽r'ʝe̞ɟ/	/və̽r'ʝɛ́:te/	/və̽r'ʝɛ́:ten/	/və̽r'ʝæc/ /və̽r'ʝe̞c/	/və̽r'ʝæɟ/ /və̽r'ʝe̞ɟ/	/və̽r'ʝɛ́:te/	/və̽r'ʝɛ́:ten/	/və̽r'ʝɛ́:teɲɟ/
vergangen tied	sjrif	vergaat vergoot		vergaats vergoots		vergaat vergoot		vergote	vergoten	vergootj		vergote	vergoten	vergaete	vergaeten
	IPA	/və̽r'ɣá:t/ /və̽r'ɣò:t/	/və̽r'ɣá:d/ /və̽r'ɣò:d/	/və̽r'ɣá:ts/ /və̽r'ɣò:ts/	/və̽r'ɣá:dz/ /və̽r'ɣò:dz/	/və̽r'ɣá:t/ /və̽r'ɣò:t/	/və̽r'ɣá:d/ /və̽r'ɣò:d/	/və̽r'ɣò:tə/	/və̽r'ɣò:tən/	/və̽r'ɣò:c/	/və̽r'ɣò:ɟ/	/və̽r'ɣò:tə/	/və̽r'ɣò:tən/	/və̽r'ʝɛ́:te/	/və̽r'ʝɛ́:ten/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	vergoot		vergoots		vergoot		vergote	vergoten	vergootj		vergote	vergoten	vergaete	vergaeten
	IPA	/və̽r'ɣò:t/	/və̽r'ɣò:d/	/və̽r'ɣò:ts/	/və̽r'ɣò:dz/	/və̽r'ɣò:t/	/və̽r'ɣò:d/	/və̽r'ɣò:tə/	/və̽r'ɣò:tən/	/və̽r'ɣò:c/	/və̽r'ɣò:ɟ/	/və̽r'ɣò:tə/	/və̽r'ɣò:tən/	/və̽r'ʝɛ́:te/	/və̽r'ʝɛ́:ten/
gebi-jjendje wies	sjrif			vergaet!				vergaete-v'r		vergaetj!
	IPA			/və̽r'ʝɛ́:t/	/və̽r'ʝɛ́:d/			/və̽r'ʝɛ́:tever/		/və̽r'ʝɛ́:c/	/və̽r'ʝɛ́:ɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	vergaete	vergaeten	vergaet ó		vergaete	vergaeten	vergaetentaere		vergaetentaeren		vergaete		vergaeten
	IPA	/və̽r'ʝɛ́:te/	/və̽r'ʝɛ́:ten/	/və̽r'ʝɛ́:t/	/və̽r'ʝɛ́:d/	/və̽r'ʝɛ́:te/	/və̽r'ʝɛ́:ten/	/və̽rʝɛ́:ten̥'tɛ̀:re/		/və̽rʝɛ́:ten̥'tɛ̀:ren/		/və̽r'ʝɛ́:te/		/və̽r'ʝɛ́:ten/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: vergaete

Aadnederlandjs: fargetan(odt:) Albanees: harroj(sq:) Frans: oublier Ingels: forget(en:) Japans: 忘れる(ja:) Koreaans: 잊다(ko:)

Nederlandjs: vergeten Pruus: vergessen Sjinees: 忘(zh:) Spaans: olvidar Viëtnamees: lãng quên(vi:), quên(vi:) Zweeds: glömma

[3]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: zich vergaete en zich verdaole

Frans: se trompet, se méprendre, aberrer(fr:) Ingels: make a mistake, be mistaken Nederlandjs: vergissen Pruus: irren

Spaans: errar, aberrar Viëtnamees: hiểu lầm(vi:) Zweeds: missta, ta miste, fela

Bieveugelik naamwaord

Neet-lemma

vergaete /və̽r'ʝɛ́:te ~ ve̽r'ʝɛ́:te/

1. (neet-lemma) bieveugelik voltoeadj deilwaord van vergaete

Aafbraeking

• ver-gae-te

Verbuging

		inkelvaad						mieëvaad		predikatief
		mannelik		vrouwelik		ónziejig				geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	vergaete †vergaetene	vergaeten †vergaetenen	vergaete	vergaeten	vergaete	vergaeten	vergaete	vergaeten	vergaete	vergaeten	vergaete	vergaeten
	IPA	/və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:te̽ne/	/və̽r'ʝɛ́:ten/ /və̽r'ʝɛ́:te̽ne/	/və̽r'ʝɛ́:te/	/və̽r'ʝɛ́:ten/	/və̽r'ʝɛ́:te/	/və̽r'ʝɛ́:ten/	/və̽r'ʝɛ́:te/	/və̽r'ʝɛ́:ten/	/və̽r'ʝɛ́:te/	/və̽r'ʝɛ́:ten/	/və̽r'ʝɛ́:te/	/və̽r'ʝɛ́:ten/
partitief	sjrif											—
	IPA											—

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) vergaetes (toe)	(wie) vergaetentj (geer)
	IPA	/wì: və̽r'ʝɛ́:tes tú:/	/wì: və̽r'ʝɛ́:teɲ̊c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	—	—
	IPA	—	—

In anger spraoke

• Frans: oublié^(fr:)
• Ingels: forgotten
• Nederlandjs: vergeten

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

vergaete ó /və̽r'ʝɛ́:te ~ ve̽r'ʝɛ́:te/

1. (gerundium) gerundium II van vergaete
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• ver-gae-te

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	vergaete	vergaeten	—
	IPA	/və̽r'ʝɛ́:te/	/və̽r'ʝɛ́:ten/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	vergaete	vergaeten	—
	IPA	/və̽r'ʝɛ́:te/	/və̽r'ʝɛ́:ten/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

vergaete /və̽r'ʝɛ́:te/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van vergaete
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van vergaete
3. (neet-lemma) participium van vergaete
4. (neet-lemma) voltoeadj deilwaord van vergaete

Aafbraeking

• ver-gae-te

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

vergaete /və̽r'ʝɛ́:te/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van vergaet

Aafbraeking

• ver-gae-te