Naar inhoud springen

ummer

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Biewaord

[bewirk]

ummer (Nederlands: immer, altijd)

Sinneniem


Mofers

[bewirk]

Biewaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

ummer /ǿmər/

  1. op eder moment, blievendj veur allen tied
    Zónne ramp eine kan ummer veurkómme; dao duis te nieks aan.
  2. ederskieër oppernuuj
    Daen Hans mèntj ummer det t'r 't hoogste waord mót höbbe.
  3. (nag ~) in edere val
    Die verwörming maak 't binne lekker werm, meh boeten is 't nag ummer kaad.
  4. guuef 'n zoea klein wie meugelike veurwaerd aan
Aafbraeking
  • um-mer
Synonieme
Antoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • nag ummer: ónverangerd en blievendj
  • ummer gedach höbbe det ...: gelangentied gegluif höbbe det ...

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


'ne metalen ummer
'nen ajerwètsen houteren ummer mit 'n hingsel van touw

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

ummer m /ǿmər/

  1. e bösvörmig, hoeag en róndj vaat mit 'n hingsel (d'n hingel), worin me vleujstóf of vaste stóffe kan verveure
Aafbraeking
  • um-mer
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'ne kop wie 'nen ummer höbbe: 'ne groeate kop höbbe

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ummer ummere ummeren
IPA /ǿmər/ /ǿmə̽rə/ /ǿmə̽rən/
dim. sjrif ummerke ummerken ummerkes
IPA /ǿmə̽r̥kə/ /ǿmə̽r̥kən/ /ǿmə̽r̥kəs/ /ǿmə̽r̥kəz/
dat. sjrif ummer ummere ummeren
IPA /ǿmər/ /ǿmə̽rə/ /ǿmə̽rən/
Raod

Allewiel huuert me bie de jóngste sprakers ouch 't mieëvaad ummers.

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: tob