koel
Algemein Gesjreve Limburgs
[bewirk]Zelfsjtendig naamwaord
[bewirk]koel ó of v (Nederlands: kolenmijn, kuil, groeve, mijn)
- Sinneniem
- Verbuging
koele, kuulke
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]koel v /kù:l/
- 'n oethäöling inne gróndj, dao wo de gróndj deper is, veural e gegrave gaat
- 'n plaats wo m'n ane oppervlaakdje gróndjstóffe wintj, veural van boewstein
- 'n mien wo me kaolen oete gróndj haoltj
- (euverdrechtelik) (ajerwèts) e klei dörp det hieël aafgelaenge ligk
- Aafbraeking
- koel
- Net get anges gesjreve
- Synoniem
- [2] kaolemien
- Aafleijinge
- inkoele, koele
- koelbótram, koelman, koelpungel, koelvoor
- aerpelekoel, Bakoel, Binnekoel, Boekoel, leimkoel, mergelkoel, mèskoel, steinkoel, Voel Koele, Woufkoel, zandjkoel, zavelkoel
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- inne koel wirke: inne kaolemien wirke
- oppe koel
- Wiets se-n oppe koel kós kómmen, höbs se die kans verpas.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 199.
Verbuging
[bewirk]| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | koel | koele | koelen | |
| IPA | /kù:l/ | /kú:lə/ | /kú:lən/ | ||
| dim. | sjrif | kuulke | kuulken | kuulkes | |
| IPA | /kʉ̜̀:l̥kə/ | /kʉ̜̀:l̥kən/ | /kʉ̜̀:l̥kəs/ | /kʉ̜̀:l̥kəz/ | |
In anger spraoke
[bewirk][1]
| bewirk |
[2]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: koel
|
[3]
| bewirk |
|
|
Wirkwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]koel ... in /kù:l/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van inkoele (in houfzats)
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van inkoele
- Aafbraeking
- koel
- Variaasje
- [1] (in naevezats) inkoel