klip

'n klip

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

klip v /kl̥ɪp/

1. (topografie) 'ne groeate, stikke blok stein, meis mit sjerpe puntje, dae oetstik euvere zieë of 'n anger water (meis kortbie de waterkantj)

Aafbraeking

• klip

Variaasje

• ↓klif, †klimp

Aafleijinge

• klippewandj

Verwantje wäörd

• aafgróndj, abseile

Zagswies

• taenge de klippe vanne hèl op zoepe: väöls te väöl alkohol drinke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	klip		klippe	klippen
	IPA	/kl̥ɪp/	/kl̥ɪb/	/kl̥ɪpe/	/kl̥ɪpen/
dim.	sjrif	klipke	klipken	klipkes
	IPA	/kl̥ɪpkʲe/	/kl̥ɪpkʲen/	/kl̥ɪpkʲes/	/kl̥ɪpkʲez/

In anger spraoke

Faeruuers: bjarg(fo:) ó Fins: jyrkänne Frans: falaise v Grieks (nuuj): βράχος(el:) m Ieslandjs: klettur m, bjarg(is:) ó

Ingels: cliff Japans: 岾(ja:) Nederlandjs: klif ó, klip g Sjinees: 崟(zh:), 岧(zh:), 嶂(zh:) Zweeds: klippa g