Naar inhoud springen

keuke

Van Wiktionary

'n modern keuke [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

keuke v /kǿ:kə/

  1. 'n plaats wo gekaok wuuert, 'n ruumdje worin de luuj zich 't aete klaormake
  2. (euverdrechtelik) 't saort aete wie me zich det in e bepaoldj gebied of landj klaormaak
    Wèts toe get aaf vanne franse keuke?
Aafbraeking
  • keu-ke
Net get anges gesjreve
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Bie die van Bekkers höbbe ze de moer nao de keuke doorgebraoke.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 185.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif keuke keuken keukes
IPA /kǿ:kə/ /kǿ:kən/ /kǿ:kəs/ /kǿ:kəz/
dim. sjrif keukske keuksken keukskes
IPA /kǿ:kskʲe/ /kǿ:kskʲen/ /kǿ:kskʲes/ /kǿ:kskʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

keuke /kø̀:kə/

  1. (neet-lemma) vorm innen diminutief van keu
Aafbraeking
  • keu-ke