ker

'n aaj, houtere ker [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

ker v /kʲæ̀r/

1. e klein, aope veurtuug mit rajer (meis twieë, oetzunjerlik veer) waat getroch of geduudj wuuert door 'ne miens of e bieës, veural veur 't verveur van geujer
2. (synoniem) anger waord veur aanhenger
3. (euverdrechtelik) 'ne versleten auto

Aafbraeking

• ker

Net get anges gesjreve

• kaer, kar

Aafleijinge

• kerre
• kerkesvolk, kerreleis, kerreraad, kerresjop, kerrespaor, kerrewaeg
• hoefker, hónjsker, kiepker, mèlkker, mèsker, sjörsker, slaagker, staekker, trómmekerke, twieëpaersker, zeikker

Verwantje wäörd

• kerreven, koetsj, riejtuug, sjees, wage
• braed, dèssel, raad, stumpel

Zagswies

• de ker trèkke: sturing gaeve, 't veurtouw numme, de aanveuring höbbe
• kort inne ker zeen: flot kwaod waere
• óngere ker kómme
  1. hieël zaat waere vannen drank
  2. 't slachoffer waere van get det me neet wiltj (wie óngewins in peziesie gewore zeen)
• De bèste pruus haet nag e paerd gestaole: Me mót noeatj pruse vertroewe.

  Dit wuuert döks gevolg door ennen hollenjer de ker d'rbie (Hollenjers kan m'n al gaar neet vertroewe, die zeen nieks baeter.)

• De rajer van 'n ker maken 'ne ratelendje klank es die good gaon.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 183.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ker		kerre	kerren
	IPA	/kʲæ̀r/		/kʲǽre/	/kʲǽren/
dim.	sjrif	kerke	kerken	kerkes
	IPA	/kʲæ̀r̥kʲe/	/kʲæ̀r̥kʲen/	/kʲæ̀r̥kʲes/	/kʲæ̀r̥kʲez/

In anger spraoke

[1]

Fins: kärry Frans: chariot m Grieks (nuuj): άμαξα(el:) v, αμάξι(is:) ó Ieslandjs: kerra v, vagn(is:) m Ingels: cart(en:) Japans: 車(ja:) Luuksembörgs: Won m

Nederlandjs: kar(nl:) g Portegees: carro(pt:) m Pruus: Karren m, Wagen m Sjinees: 車(zh:) Spaans: carro m Zweeds: kärra g

Wirkwaord

Neet-lemma

ker /kʲæ̀r/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kerre
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kerre

Aafbraeking

• ker