Naar inhoud springen

kómparatief

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kómparatief m /kʊ́mpa̽ra'tif/

  1. (spraoklieër) 'ne vorm van e bieveugelik naamwaord dae twieë dinger mitein vergeliek
Raod

d'n Diminutief van dit waord wuuertj praktisch neet gebroek.

Aafbraeking
  • kóm-pa-ra-tief

Grammaer

[bewirk]

De kómparatief wuuert meis gevörmp door "-er" achtere stam te zitte: naat - nater, drök - drökker. Bie e deil bieveugelike naamwäörd truuedj dan verstoeating op: aa~d - a\jer; bie anger bieveugelike naamwäörd juus 'n verangering nao sleiptoean wodoor de kwaliteit vanne klinker verangert: sjoea\n - sjoo~nder, druue\g - dreu~ger, roea\d - ro~jer. Bie väöl bieveugelike naamwäörd op 'ne alveolaire sonorant (wie "l", "n" en "r") kump 'n "-d-" achtere stam: kaal - kaalder, duuster - duusterder; bie anger bieveugelike naamwäörd kan juus e deil aafsliete: wildj - wiljer, jónk - jónger. Wiejer guuef 't nag 'n klein groep ónregelmieësige vörm, wie good - baeter.

Bie de vergelieking wuuert van aadshaer oet 't waord "wie" gebroek; allewiel huuert m'n ouch 't waord "es". 't Waord "dan" wuuert noeatj hieveur gebroek: Jan is ajer wie Har. > Jan is ajer es Har.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kómparatief kómparatieve kómparatieven
IPA /kʊ́mpa̽ra'tif/ /kʊ́mpa̽ra'tiv/ /kʊ́mpa̽ra'tive/ /kʊ́mpa̽ra'tiven/
dim. sjrif kómparatiefke kómparatiefken kómparatiefkes
IPA /kʊ́mpa̽ra'tifkʲe/ /kʊ́mpa̽ra'tifkʲen/ /kʊ́mpa̽ra'tifkʲes/ /kʊ́mpa̽ra'tifkʲez/
dat. sjrif kómparatief kómparatieve kómparatieven
IPA /kʊ́mpa̽ra'tif/ /kʊ́mpa̽ra'tiv/ /kʊ́mpa̽ra'tive/ /kʊ́mpa̽ra'tiven/

In anger spraoke

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kómparatief /kʊ́mpa̽ra'tif/

  1. mit betrèkking toette [↑]
Aafbraeking
  • kóm-pa-ra-tief

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif kómparatieve kómparatieven kómparatieve kómparatief kómparatieve kómparatief kómparatief
IPA /kʊ́mpa̽ra'tìve/ /kʊ́mpa̽ra'tìven/ /kʊ́mpa̽ra'tìve/ /kʊ́mpa̽ra'tif/ /kʊ́mpa̽ra'tiv/ /kʊ́mpa̽ra'tìve/ /kʊ́mpa̽ra'tif/ /kʊ́mpa̽ra'tiv/ /kʊ́mpa̽ra'tif/ /kʊ́mpa̽ra'tiv/
kómparatief sjrif kómparatievere kómparatieveren kómparatiever kómparatiever kómparatiever kómparatiever kómparatievert
IPA /kʊ́mpa̽ra'tìvərə/ /kʊ́mpa̽ra'tìvərən/ /kʊ́mpa̽ra'tìvər/ /kʊ́mpa̽ra'tìvər/ /kʊ́mpa̽ra'tìvər/ /kʊ́mpa̽ra'tìvər/ /kʊ́mpa̽ra'tìvər̥t/ /kʊ́mpa̽ra'tìvərd/
superlatief sjrif kómparatiefste kómparatiefsten kómparatiefste kómparatiefste kómparatiefste kómparatiefste kómparatiefste
IPA /kʊ́mpa̽ra'tifste/ /kʊ́mpa̽ra'tifsten/ /kʊ́mpa̽ra'tifste/ /kʊ́mpa̽ra'tifste/ /kʊ́mpa̽ra'tifste/ /kʊ́mpa̽ra'tifste/ /kʊ́mpa̽ra'tifste/
partitief sjrif kómparatiefs
IPA /kʊ́mpa̽ra'tifs/ /kʊ́mpa̽ra'tìvz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) kómparatiefs (toe) (wie) kómparatief (geer)
IPA /wì: kʊ́mpa̽ra'tifs tú:/ /wì: kʊ́mpa̽ra'tif ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) kómparatievers (toe) (wie) kómparatievertj (geer)
IPA /wì: kʊ́mpa̽ra'tìvər̥s tú:/ /wì: kʊ́mpa̽ra'tìvər̥c ʝ̊é:r/

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

kómparatief /kʊ́mpa̽ra'tif/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • kóm-pa-ra-tief

Verbuging

[bewirk]
adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif kómparatief
IPA /kʊ́mpa̽ra'tif/ /kʊ́mpa̽ra'tiv/
kómparatief sjrif kómparatiever
IPA /kʊ́mpa̽ra'tìvər/
superlatief sjrif kómparatiefste
IPA /kʊ́mpa̽ra'tifste/