fómfaar
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]fómfaar v /fʊ́m̥'fà:r/
- (meziek) e meziekorkes mit koperbläözers, saksefoons en slaagwerk
- Aafbraeking
- fóm-faar
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 124.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | fómfaar | fómfare | fómfaren | |
IPA | /fʊ́m̥'fà:r/ | /fʊ́m̥'fà:rə/ | /fʊ́m̥'fà:rən/ | ||
dim. | sjrif | fómfaerke | fómfaerken | fómfaerkes | |
IPA | /fʊ́m̥'fɛ̀:r̥kʲe/ | /fʊ́m̥'fɛ̀:r̥kʲen/ | /fʊ́m̥'fɛ̀:r̥kʲes/ | /fʊ́m̥'fɛ̀:r̥kʲez/ |
- Raod
Bakkes zaet det 't ieëste deil versjuuf nao fam-, meh det huuere veer neet.
Bakkes sjrief eine kieër fomfaar; det mót 'n tikfout gewaes zeen.
In anger spraoke
[bewirk]bewirk |