atoeam

e sjieëma euver 'n atoeam

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

atoeam ó /a̽'tùä̯m/

1. (netuurkónde) 't klènste deil van e sjemisch element det nag de zelvendje eigesjappe van det element haet, neet wiejer sjemisch te deilen is en 'n veraevendje lektrische lajing haet

Aafbraeking

• a-toeam

Variaasje

• atoom

Aafleijinge

• atomisch
• atoeambóm, atoeamkaer, atoeamklok

Verwantje wäörd

• elektron, mollekuul, neutron, proton

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	atoeam		atoeame	atoeamen
	IPA	/a̽'tùä̯m/		/a̽'túä̯mə/	/a̽'túä̯mən/
dim.	sjrif	atuuemke	atuuemken	atuuemkes
	IPA	/a̽'tʉ̜̀ɛ̯̈m̥kʲe/	/a̽'tʉ̜̀ɛ̯̈m̥kʲen/	/a̽'tʉ̜̀ɛ̯̈m̥kʲes/	/a̽'tʉ̜̀ɛ̯̈m̥kʲez/
dat.	sjrif	atoeam		atoeame	atoeamen
	IPA	/a̽'tùä̯m/		/a̽'túä̯mə/	/a̽'túä̯mən/

In anger spraoke

• Fins: atomi
• Frans: atome m
• Grieks (nuuj): άτομο^(el:) ó
• Ieslandjs: atóm^(is:) ó, frumeind v
• Ingels: atom
• Luuksembörgs: Atom m
• Nederlandjs: atoom ó
• Pruus: Atom ó
• Russisch: атом^(ru:) m
• Spaans: átomo m
• Viëtnamees: nguyên tử^(vi:)
• Zweeds: atom g