Naar inhoud springen

aanboewe

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

aanboewe (Nederlands: aanbouwen)

Verveuging

boewt aan, boewde aan, aangeboewd


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich boew get aan mer ich boew get aan det ich get aanboew ich höb get aangeboewdj
IPA /ɪʝ bù: ʝæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ʝ bù: ʝæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:nbù:/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəbù:ɟ/

aanboewe /á:nbùwə/

  1. (euvergenkelik) (autobenefaktief) örges get taengenaan boewe, e boewwerk taengen 'n anger aan zitte
    Die höbbe zich roefroef e sjöpke taenge die sjuur aangeboewdj, meh det steit noe al op invalle.
  2. (euvergenkelik) doorgaon mit boewe
Aafbraeking
  • aan-boe-we
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanboew aanboewts aanboewtj aanboewe aanboewen aanboewtj aanboewe aanboewen aanboewendj
IPA /á:nbù:/ /á:nbù:ts/ /á:nbù:dz/ /á:nbù:c/ /á:nbù:ɟ/ /á:nbùwə/ /á:nbùwən/ /á:nbù:c/ /á:nbù:ɟ/ /á:nbùwə/ /á:nbùwən/ /á:nbùwəɲɟ/
vergangen tied sjrif aanboewdje
aanboedje
aanboewdjen
aanboedjen
aanboewdjes
aanboedjes
aanboewdje
aanboedje
aanboewdjen
aanboedjen
aanboewdje
aanboedje
aanboewdjen
aanboedjen
aanboewdje
aanboedje
aanboewdjen
aanboedjen
aanboewdje
aanboedje
aanboewdjen
aanboedjen
aangeboewdj
aangeboedj
IPA /á:nbù:ɟə/
/á:nbuɟə/
/á:nbù:ɟən/
/á:nbuɟən/
/á:nbù:ɟəs/
/á:nbuɟəs/
/á:nbù:ɟəz/
/á:nbuɟəz/
/á:nbù:ɟə/
/á:nbuɟə/
/á:nbù:ɟən/
/á:nbuɟən/
/á:nbù:ɟə/
/á:nbuɟə/
/á:nbù:ɟən/
/á:nbuɟən/
/á:nbù:ɟə/
/á:nbuɟə/
/á:nbù:ɟən/
/á:nbuɟən/
/á:nbù:ɟə/
/á:nbuɟə/
/á:nbù:ɟən/
/á:nbuɟən/
/á:nɣəbù:ɟ/
/á:nɣəbuɟ/
gebi-jjendje wies sjrif boew aan! boewe-v'r aan boewtj aan!
IPA /bù: á:n/ /bùwəvər á:n/ /bù:ɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanboewe aanboewen aangeboew ó aanboewe aanboewen aanboewentaere aanboewentaeren aangeboewe aangeboewen
IPA /á:nbùwə/ /á:nbùwən/ /á:nɣəbù:/ /á:nbùwə/ /á:nbùwən/ /á:nbùwən̥'tɛ̀:re/ /á:nbùwən̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəbùwə/ /á:nɣəbùwən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanboewe ó /á:nbùwə/

  1. (gerundium) gerundium II van aanboewe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-boe-we

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanboewe aanboewen
IPA /á:nbùwə/ /á:nbùwən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanboewe aanboewen
IPA /á:nbùwə/ /á:nbùwən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanboewe /á:nbùwə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanboewe (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanboewe (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-boe-we
Variaasje

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanboewe /á:nbùwə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van aanboew
Aafbraeking
  • aan-boe-we