Geer (taal)
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Valkebergs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Geer/deer/daeër/geë/gi'j/dzjie(ë) ies 'n persoonlik veurnaamwoord. Van oarsjprónk weurt 't gebruuk veur de twiède persoon mièvoud; meh ouch veur de twiède persoon inkelvoud belaefheidsvörm. Te noorde en weste van de doe/gijlien weurt 't gebruuk veur de twiède persoon inkelvoud algemein; hie zaet me gillie/dzjillie veur de twiède persoon mièvoud.
De variant dzjië is algemein in 't zuje van Belsj Limburg.
De objeksvörm ies óch/uch/uuch. De grens van dees vörm mèt -ch vèlt ongevaer same mèt de noord- en wesgrens van 't Limburgs dialekgebeed.
't Bezietelik veurnaamwoord dat bie geer huèrt ies eur(e). Door jeugdige persone weurt ipv eur(e) dèks de vörm uuch of ug(ge) gebruuk.
Veurbeelde 2e persoon inkelvoud en belaefheidsvörm
[bewirk | brón bewèrke]- Geer (deer) höbt lekker gekook oma.
- Geer maogt de auto hie neet parkere!
- Höbt geer good gesjlaope?
- Dae breef ies veur uuch.
- Eur haore zint geknip.
- Eure tuin bleujt sjoan.
Veurbeelde van mièvoudsvörm
[bewirk | brón bewèrke]- Geer (deer) moet beter loestere kinger!
- Geer gaot allenei op de oetkiek sjtoon.
- Höbt geer good gesjlaope?
- Dees beukskes zint veur uuch.
- Eur waffele zint lekker.