Substantiv n
- Kalb n (pl: Kälber)
Aussprooch (IPA): [kalp] (Sing.) Aussprooch (IPA): [ˈkɛlbɐ] (Plur.)
Bedeitung:
- Kallef
- (ëmgangssproochlech) Fleesch vun [1]
- (ofwäertend) knaschteg, jonk, meeschtens weiblech Persoun
Etymologie:
- vum Alhéichdäitschen kalb