Op den Inhalt sprangen

Kalb

Vu Wiktionnaire

Däitsch

[änneren]

Substantiv n

Kalb  n (pl: Kälber)

Aussprooch (IPA): [kalp] (Sing.) Aussprooch (IPA): [ˈkɛlbɐ] (Plur.)

Audio

[änneren]

Bedeitung:

  1. Kallef
  2. (ëmgangssproochlech) Fleesch vun [1]
  3. (ofwäertend) knaschteg, jonk, meeschtens weiblech Persoun

Etymologie:

  1. vum Alhéichdäitschen kalb