virginibus

Discretiva

virginibus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
virginibus	casus dativus pluralis	substantivi virgō
virginibus	casus ablativus pluralis	substantivi virgō

Appellatio pronuntiatusque

API: /wirˈgi.ni.bus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vir·gi·ni·bus — morphologica: virgin-ibus

Loci

Gaius Valerius Catullus -87…-54

Titus Livius -58… 17

Aulus Cornelius Celsus ca. -25… 50

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Etsi me assiduo confectum cura dolore

sevocat a doctis, Ortale, virginibus,

nec potis est dulcis Musarum expromere fetus

mens animi (tantis fluctuat ipsa malis:

namque mei nuper Lethaeo in gurgite fratris

pallidulum manans alluit unda pedem,

Troia Rhoeteo quem subter litore tellus

ereptum nostris obterit ex oculis. —Carmina Catulli

class.

• Carmen praeterea ab ter novenis virginibus cani per urbem iusserunt donumque Iunoni reginae ferri. Ea uti fierent, C. Aurelius consul ex decemvirorum responso curavit. Carmen, sicut patrum memoria Livius, ita tum condidit P. Licinius Tegula. —Ab urbe condita Titi Livii

class.  (ca. 30 p.C.n.)

• Tum in masculis iter urinae spatiosius et conpressius a cervice huius descendit ad colem: in feminis brevius et plenius super vulvae cervicem se ostendit. Volva autem in virginibus quidem admodum exigua est; in mulieribus vero, nisi ubi gravidae sunt, non multo maior, quam ut manu conprehendatur. —De Medicina Celsi