Jump to content

stultus

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[ /-]
stultusAPI: /ˈstul.tus/(classice)
Syllabificatio phonetica: stul·tus — morphologica: stult-us

Nomen adiectivum

[ /-]

stult|us, -a, -um

  1. non callidus; stupidus, nullius consilii.
  2. Irrationalis, incongruus; delirus, absurdus, ridiculus.

Declinatio

[ /-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. stultus stulta stultum nom. stultī stultae stulta
gen. stultī stultae stultī gen. stultōrum stultārum stultōrum
dat. stultō stultae stultō dat. stultīs stultīs stultīs
acc. stultum stultam stultum acc. stultōs stultās stulta
abl. stultō stultā stultō abl. stultīs stultīs stultīs
voc. stulte stulta stultum voc. stultī stultae stulta

Dictiones collatae

[ /-]

Synonyma

  1. stupidus, stolidus, īnsipiēns

Antonyma · contraria

  1. callidus, prūdēns, sapiēns

Dictiones derivatae

[ /-]

Translationes

[ /-]
Nullius consilii, non callidus, stupidusdilatare ▼
Nullius consilii, non callidus, stupiduscollabi ▲

Loci

[ /-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Gaius Valerius Catullus
-87…-54
Marcus Terentius Varro
-116…-27
P. Ovidius Naso
-42… 18
Phaedrus ca.
-10… 60
Apuleius
ca. 125-170
Auctores varii
fl. 1230
class.class.class.class.IIIXIII

Latinitas Romana

class.  (58 a.C.n. / 696 a.u.)

  • ex tuis litteris plenus sum exspectatione de Pompeio quidnam de nobis velit aut ostendat. comitia enim credo esse habita; quibus absolutis scribis illi placuisse agi de nobis. si tibi stultus esse videor qui sperem, facio tuo iussu, etsi scio te me iis epistulis potius et meas spes solitum esse remorari. nunc velim mihi plane perscribas quid videas. scio nos nostris multis peccatis in hanc aerumnam incidisse. ea si qui casus aliqua ex parte correxerit, minus moleste feremus nos vixisse et adhuc vivere. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

class.

  • Gallus habet fratres, quorumst lepidissima coniunx
alterius, lepidus filius alterius.
Gallus homost bellus: nam dulces iungit amores,
cum puero ut bello bella puella cubet.
Gallus homost stultus, nec se videt esse maritum,
qui patruus patrui monstret adulterium. —Carmina Catulli [3][2]

class.  (ca. 47-45 a.C.n.)

  • Item dicunt, cum sit simile stultus luscus et dicatur stultus stultior stultissimus, non dici luscus luscior luscissimus, sic in hoc genere multa. Ad quae dico ideo fieri, quod natura nemo lusco magis sit luscus, cum stultior fieri videatur. —De lingua Latina Varronis [4][2]

class.  (post 1 a.C.n.)

  • quid iuvat ambages praeceptaque parva movere,
cum minimo custos munere possit emi?
munera, crede mihi, capiunt hominesque deosque:
placatur donis Iuppiter ipse datis.
quid sapiens faciet, stultus cum munere gaudet?
ipse quoque accepto munere mutus erit.
sed semel est custos longum redimendus in aevum:
saepe dabit, dederit quas semel ille manus. —Ars amatoria Ovidii Nasonis [5][2]

saec. I.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Cum de fenestra corvus raptum caseum
Comesse vellet, celsa residens arbore,
Vulpes hunc vidit, deinde sic coepit loqui:
«O qui tuarum, corve, pennarum est nitor!
Quantum decoris corpore et vultu geris!
Si vocem haberes, nulla prior ales foret».
At ille stultus, dum vult vocem ostendere,
Emisit ore caseum, quem celeriter
Dolosa vulpes avidis rapuit dentibus.
Tunc demum ingemuit corvi deceptus stupor. —Fabulae Phaedri [6][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Qui cum se refecturi clausa cellula balneas petissent, oblatis ego divinitus dapibus adfatim saginabar. Nec enim tam stultus eram tamque vere asinus, ut dulcissimis illis relictis cibis cenarem asperrimum faenum. —Metamorphoseon libri XI Apulei [7][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

  • Egypti princeps nobilis | ut deus veneretur!
Herodes sed odibilis | ut stultus reprobetur.
Intende, tibi canimus, | quam vilis sis futurus,
cum roderis a vermibus | putre interiturus. —Carmina Burana variorum auctorum [8][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber tertius. Ep. 14 [1] — stultus
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Vicicitatio: stultus.
  3. 3.0 3.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 78. ad Gallum, versus 5 — stultus (Bibliotheca Augustana)
  4. 4.0 4.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber nonus, XLIII. p. 1 — stultus
  5. 5.0 5.1 Publius Ovidius Naso - Ars amatoria. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, versus 655 — stultus
  6. 6.0 6.1 Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber primus, XIII. Vulpis et corvus. Versus 9 — stultus
  7. 7.0 7.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber X. Capitulum XIII. Versus 7 — stultus
  8. 8.0 8.1 Variorum auctorum «Carmina Burana». Ludi. (Universitas Turicensis): Carmen 228, VII. — stultus