Jump to content

servis

E Victionario

Discretiva

servis dictio est in variis linguis:

Formae affines

[ /-]

servīs

[ /-]
Proprietates grammaticales
[ /-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servīs secunda singularis praesens activa indicativus serviō (servīre)
Forma Modus flexurae originis
servīs casus dativus pluralis substantivi serva
servīs casus ablativus pluralis substantivi serva
servīs casus dativus pluralis substantivi servus
servīs casus ablativus pluralis substantivi servus
servīs casus dativus pluralis adiectivi servus
servīs casus ablativus pluralis adiectivi servus
Appellatio pronuntiatusque
[ /-]
API: /ˈserwiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vīs — morphologica: serv-is

servis

[ /-]
Proprietates grammaticales
[ /-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servis prima singularis perfectum activa indicativus servir
servis secunda singularis perfectum activa indicativus servir
Forma Modus flexurae originis
servis forma pluralis · genus masculinum participii servi
Appellatio pronuntiatusque
[ /-]
API: [sɛʁˈvi]
Syllabificatio phonetica: ser·vis — morphologica: serv-is