Jump to content

peto

E Victionario

Latine

Appellatio pronuntiatusque

[ /-]
API: /ˈpetoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pe·tō — morphologica: pet-o

Verbum transitivum

[ /-]

pĕt|ō, -ĕre, -īvī vel -iī, -ītum [1][2][3][4][5]

  1. (Generatim) iter drigere, versus aliquem locum tendere.
  2. Impetum facere.
  3. Quaerere
  4. Poscere, rogare.

Coniugatio

[ /-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
pet- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. petō petam   petēbam peterem petam  
II. sing. petis petās pete! petēbās peterēs petēs petitō!
III. sing. petit petat   petēbat peteret petet petitō!
I. plur. petimus petāmus   petēbāmus peterēmus petēmus  
II. plur. petitis petātis petite! petēbātis peterētis petētis petitōte!
III. plur. petunt petant   petēbant peterent petent petuntō!
Thema Vox passiva
pet- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. petor petar   petēbar peterer petar  
II. sing. peteris petāris petere! petēbāris peterēris petēris petitor!
III. sing. petitur petātur   petēbātur peterētur petētur petitor!
I. plur. petimur petāmur   petēbāmur peterēmur petēmur  
II. plur. petiminī petāminī petiminī! petēbāminī peterēminī petēminī —
III. plur. petuntur petantur   petēbantur peterentur petentur petuntor!
Thema Vox activa
petīv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. petīvī petīverim petīveram petīvissem petīverō
II. sing. petīvistī petīveris petīverās petīvissēs petīveris
III. sing. petīvit petīverit petīverat petīvisset petīverit
I. plur. petīvimus petīverimus petīverāmus petīvissēmus petīverimus
II. plur. petīvistis petīveritis petīverātis petīvissētis petīveritis
III. plur. petīvērunt petīverint petīverant petīvissent petīverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		petere petīvisse petītūrum,
-am, -um esse 		petēns   petītūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		petī petītum,
-am, -um esse 		petītum īrī   petītus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
petendī petendus, -a, -um petītum petītū

Dictiones derivatae

[ /-]

Composita

Translationes

[ /-]
Versus aliquem locum tenderedilatare ▼
Versus aliquem locum tenderecollabi ▲
Impetum faceredilatare ▼
Impetum facerecollabi ▲
Rogaredilatare ▼
Rogarecollabi ▲

Discretiva

peto dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

[ /-]

Formae affines

Hispanice

[ /-]

peto

[ /-]
Proprietates grammaticales
[ /-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
peto prima singularis praesens activa indicativus petar
Appellatio pronuntiatusque
[ /-]
API: [ˈpe.t̪o](Castellane, castellano)
Syllabificatio phonetica: pe·to — morphologica: pet-o

Slovene

[ /-]

peto

[ /-]
Proprietates grammaticales
[ /-]
Forma Modus flexurae originis
peto casus accusativus singularis substantivi peta
peto casus instrumentalis singularis substantivi peta

Appellatio pronuntiatusque

[ /-]
API: [pɛˈto]
Syllabificatio phonetica: pe·to — morphologica: pet-o

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43		Gaius Valerius Catullus -87…-54Titus Livius
-58… 17		P. Ovidius Naso
-42… 18
Petronius Arbiter
ca. 14-66		M. Fabius Quintilianus
ca. 35–100		Marcus Valerius Martialis 40-103Quintus Curtius Rufus
fl. 50		P. Cornelius Tacitus
ca. 116		Aulus Gellius
ca. 130-170		Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430		Franciscus Petrarca
1304-1374
class.class.class.class.IIIIIIIIIVXIV

Latinitas Romana

class.

  • Ego autem Varro (dicam enim ut res est), dum me ambitio dum honores dum causae, dum rei publicae non solum cura sed quaedam etiam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat, animo haec inclusa habebam et ne obsolescerent renovabam cum licebat legendo; nunc vero et fortunae gravissimo percussus vulnere et administratione rei publicae liberatus doloris medicinam a philosophia peto et otii oblectationem hanc honestissimam iudico. —Academica Ciceronis [6][7]

class.

  • Commendo tibi me ac meos amores,
Aureli. veniam peto pudentem,
ut, si quicquam animo tuo cupisti,
quod castum expeteres et integellum,
conserves puerum mihi pudice,
non dico a populo – nihil veremur
istos, qui in platea modo huc modo illuc
in re praetereunt sua occupati –
verum a te metuo tuoque pene
infesto pueris bonis malisque. —Carmina Catulli [8][7]

class.

  • Vestri quoque, ut audio, patres non nihil: etiam ob hoc, quia parum dignitatis in legatione erat, negaverunt pacem: Hannibal peto pacem, qui neque peterem, nisi utilem crederem, et propter eandem utilitatem tuebor eam propter quam petii. —Ab urbe condita Titi Livii [9]

class.

  • quid properas, iuvenis? mediis tua pinus in undis
navigat, et longe quem peto portus abest.
non satis est venisse tibi me vate puellam:
arte mea capta est, arte tenenda mea est. —Ars amatoria Ovidii Nasonis [10][7]

saec. I.

  • Quod si non adnuissetis de hac medicina quam peto, iam parata erat in crastinum turba, quae et iniuriam meam vindicaret et dignitatem: :Contemni turpe est, legem donare superbum;
hoc amo, quod possum qua libet ire via. —Satyricon T. Petronii Arbitri [11][7]

saec. I.

  • At qui naturam sequetur illa cogitabit profecto, primo hoc dicturum rusticunm: Pater intestatus duos nos filios reliquit, partem iure gentium peto. —Institutio oratoria Quintiliani [12][7]

saec. I.

  • In thermas fugio: sonas ad aurem.
Piscinam peto: non licet natare.
Ad cenam propero: tenes euntem.
Ad cenam venio: fugas sedentem. —Epigrammata M. Valerii Martialis [13]

saec. I.

  • Tum Amyntas facta dicendi potestate «Si nihil» inquit «interest regis, peto ut, dum dico, vinculis liberer.» Rex solvi utrumque iubet, desiderantique Amyntae, ut habitus quoque redderetur armigeri, lanceam dari iussit. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [14][7]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • quo modo in militia aut via fessus adminiculum orarem, ita in hoc itinere vitae senex et levissimis quoque curis impar, cum opes meas ultra sustinere non possim, praesidium peto. —Annales P. Cornelii Taciti [15][7]

saec. II.

  • Sed enim ‘harenas’ parum Latine dici, quis, oro te, alius aut scripsit aut dixit? Ac propterea peto ut, si Gai Caesaris liber prae manibus est, promi iubeas, ut quam confidenter hoc indicat aestimari a te possit. —Noctes Atticae A. Gellii [16]

saec. IV.

  • Ita vero est ut dicis, et prorsus assentior, ratione potius quam auctoritate versum esse generatum, quam peto iamiamque videamus. —De musica Augustini [17][7]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Gratias ago cum pro aliis multis tum pro eo quod quotiens Romam peto, totiens uberrimo tuarum literarum favore prevenior. —Epistole familiares Petrarcae [18][7]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 695 — “PĔTO, tis, tīvi vel tĭi, ītum, ere, a. 3.”
  2. ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 786 — "pĕto, īvi u. ĭi, ītum, 3.”
  3. ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — peto, īvī u. iī, ītum, ere (tom. 2, p. 1672)
  4. ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — petere
  5. ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — peto
  6. ↑ 6.0 6.1 Marcus Tullius Cicero - Academici libri quattuor. (Bibliotheca Augustana): Liber primus. 3 [11] — peto
  7. ↑ 7.00 7.01 7.02 7.03 7.04 7.05 7.06 7.07 7.08 7.09 Vicicitatio: peto.
  8. ↑ 8.0 8.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 15. ad Aurelium, versus 2 — peto (Bibliotheca Augustana)
  9. ↑ Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXX, caput 30, [28] — peto
  10. ↑ 10.0 10.1 Publius Ovidius Naso - Ars amatoria. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, versus 10 — peto
  11. ↑ 11.0 11.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XVIII. — peto
  12. ↑ 12.0 12.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber septimus, I. [46] — peto
  13. ↑ Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius. XLIV, versus 13 — peto
  14. ↑ 14.0 14.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VII. Capitulum I, [18] — peto
  15. ↑ 15.0 15.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XIV. [54] — peto
  16. ↑ Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber undevicesimus. Capitulum VIII, [6] — peto
  17. ↑ 17.0 17.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De musica. (Universitas Turicensis): Liber secundus. Caput VII, p. 14. — peto
  18. ↑ 18.0 18.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Epistole familiares. (Universitas Turicensis): Liber V. 2: [1] — peto
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=peto&oldid=228635"