mel
Nomen substantivum
[ /-]mĕl, mĕllis neut.
Declinatio
[ /-]| n. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | mĕl | mĕlla | I |
| gen. | mĕllis | mĕllum | II |
| dat. | mĕllī | mĕllibus | III |
| acc. | mĕl | mĕlla | IV |
| abl. | mĕlle | mĕllibus | VI |
| voc. | mĕl | mĕlla | V |
Dictiones derivatae
[ /-]Translationes
[ /-]| materia facta ab apibus | dilatare ▼ |
|---|
| materia facta ab apibus | collabi ▲ |
|---|
Loci
[ /-]Latinitas Romana
[ /-]
- resinam ex melle Aegyptiam vorato. — Mercator Plauti, 139
- indito mellis boni P. IIII S. - De Agri Cultura, M. Porcii Catoni, 76.3
- CCCC amphoras mellis. - in Verrem (actio secunda), Ciceronis, 2.183
- salices humilesque genistae .. sufficiunt .. pabula melli. Georgica, Vergilii, 2.436
- melle quam amarissimo. - A. Cornelii Celsi, 6.5.3; Institutio Oratoria, Quintiliani, 1.10.7
Formae affines
[ /-]
|
mel etiam dictio est in aliis linguis: |