ligatura

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /li.gaːˈtuːra/

(classice)

Syllabificatio phonetica: li·gā·tū·ra — morphologica: ligatur-a

Notatio

ligo (ligat-) -ura.

Nomen substantivum

lĭgātūr|a, -ae fem.

1. Res ligans; copula.
2. Res colligatae, sicut:
   1. Digraphus, ut litterae a et e in æ.
   2. Uvae.
3. Amuletum ad collum suspensum.
4. Factum ligandi.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	ligātūra	ligātūrae	I
gen.	ligātūrae	ligātūrārum	II
dat.	ligātūrae	ligātūrīs	III
acc.	ligātūram	ligātūrās	IV
abl.	ligātūrā	ligātūrīs	VI
voc.	ligātūra	ligātūrae	V

Dictiones collatae

Synonyma

• ligāmen

Translationes

Res ligans	dilatare ▼

Res ligans	collabi ▲

Anglice: binding (en), tying (en) Germanice: Band (de) n, Verband (de) m Italice: fasciatura (it) f, legatura (it) f

Res colligatae	dilatare ▼

Res colligatae	collabi ▲

Anglice: ligature (en) Esperantice: ligaturo (eo) Germanice: Ligatur (de) f; Bündel (de) n Italice: legatura (it) f

Amuletum ad collum suspensum	dilatare ▼

Amuletum ad collum suspensum	collabi ▲

Anglice: amulet (en) Germanice: Amulett (de) n Italice: amuleto (it) m

Discretiva

ligatura dictio est in variis linguis:

• Bohemice: ligatura
• Dacoromane: ligatura
• Francogallice: ligatura
• Lusitane: ligatura
• Polonice: ligatura
• Servocroate: ligatura

Dictiones similes

• Dacoromane: ligatură
• Hungarice: ligatúra

Formae affines

Latine

ligātūra

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ligātūra	casus vocativus singularis	substantivi ligātūra
ligātūra	casus nominativus singularis · genus femininum	participii ligātūrus
ligātūra	casus vocativus singularis · genus femininum	participii ligātūrus
ligātūra	casus nominativus pluralis · genus neutrum	participii ligātūrus
ligātūra	casus accusativus pluralis · genus neutrum	participii ligātūrus
ligātūra	casus vocativus pluralis · genus neutrum	participii ligātūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /li.gaːˈtuːra/

(classice)

Syllabificatio phonetica: li·gā·tū·ra — morphologica: ligat-ur-a

ligātūrā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ligātūrā	casus ablativus singularis	substantivi ligātūra
ligātūrā	casus ablativus singularis · genus femininum	participii ligātūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /li.gaːˈtuːraː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: li·gā·tū·rā — morphologica: ligat-ur-a

Dacoromane

ligatura

Proprietates grammaticales¹

Forma	Modus flexurae	originis
ligatura	casus nominativus/accusativus singularis articulatus	substantivi ligatură

Appellatio pronuntiatusque

API: /li.ga'tu.ra/

Syllabificatio phonetica: li·ga·tu·ra — morphologica: ligatur-a

Proprietates grammaticales²

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ligatura	tertia singularis	imperfectum	activa	indicativus	ligatura

Appellatio pronuntiatusque

API: /li.ga.tu'ra/

Syllabificatio phonetica: li·ga·tu·ra — morphologica: ligatur-a

Loci

Vulgata Clementina 2006

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XXI. (2006)

• Stolam sanctam auro, et hyacintho, et purpura, opus textile viri sapientis, iudicio et veritate praediti:

torto cocco opus artificis gemmis pretiosis figuratis in  ligatura  auri, et opere lapidarii sculptis, in memoriam secundum numerum tribuum Israel. —Biblia Sacra iuxta Vulgatam Clementinam

• et fragmen massae caricarum et duas ligaturas uvae passae —Vulgata Hieronymi, 1 Samuelis 30:12