jurai
Discretiva
|
jurai dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[ /-]Dacoromane
[ /-]Proprietates grammaticales
[ /-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| jurai | secunda singularis | imperfectum | activa | indicativus | jura |
| jurai | prima singularis | perfectum | activa | indicativus | jura |
Appellatio pronuntiatusque
[ /-]
API: /ʒuˈraj/ - Syllabificatio phonetica: ju·rai — morphologica: jur-ai
Proprietates grammaticales
[ /-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| jurai | prima singularis | perfectum | activa | indicativus | jurer |
Appellatio pronuntiatusque
[ /-]API: [ʒyˈʁe] - Syllabificatio phonetica: ju·rai — morphologica: jur-ai
Proprietates grammaticales
[ /-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| jurai | secunda pluralis | praesens | affirmativa | imperativus | jurar |
Appellatio pronuntiatusque
[ /-]API: [ʒuˈɾai] (Lusitane) - Syllabificatio phonetica: ju·rai — morphologica: jur-ai
Categoriae:
- Discretiva
- Formae affines
- Lingua Dacoromana
- Formae affines per coniugationem
- Formae affines Dacoromanae
- Formae affines Dacoromanae per coniugationem
- Lingua Francogallica
- Formae affines Francogallicae
- Formae affines Francogallicae per coniugationem
- Lingua Lusitana
- Linguae Lusitanae index inversus
- Formae affines Lusitanae
- Formae affines Lusitanae per coniugationem