Jump to content

iuvenis

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[ /-]

Notatio

[ /-]
← Protindeuropaee *iuwen- (Watkins, 2000, 103)

Nomen adiectivum

[ /-]

iŭvĕn|is, -is, -e (comp: iunior)

  1. Qui non diu natus est.
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. iŭvĕnis iŭvĕnis iŭvĕne nom. iŭvĕnēs iŭvĕnēs iŭvĕnia
gen. iŭvĕnis iŭvĕnis iŭvĕnis gen. iŭvĕnium iŭvĕnium iŭvĕnium
dat. iŭvĕnī iŭvĕnī iŭvĕnī dat. iŭvĕnibus iŭvĕnibus iŭvĕnibus
acc. iŭvĕnem iŭvĕnem iŭvĕne acc. iŭvĕnēs iŭvĕnēs iŭvĕnia
abl. iŭvĕnī iŭvĕnī iŭvĕnī abl. iŭvĕnibus iŭvĕnibus iŭvĕnibus
voc. iŭvĕnis iŭvĕnis iŭvĕne voc. iŭvĕnēs iŭvĕnēs iŭvĕnia

Nomen substantivum

[ /-]

iŭvĕn|is, -is masc. fem.

  1. Homo qui 20–40 annos natus est.

Declinatio

[ /-]
mf. sing. plur.
nom. iŭvĕnis iŭvĕnēs I
gen. iŭvĕnis iŭvĕnum II
dat. iŭvĕnī iŭvĕnibus III
acc. iŭvĕnem iŭvĕnēs IV
abl. iŭvĕne iŭvĕnibus VI
voc. iŭvĕnis iŭvĕnēs V

Translationes

[ /-]

Anglice

young en; subst. youth en

Finnice

nuori fi; subst. nuorukainen fi

Francogallice

jeune fr

Graeca Antiqua

νέος (neos)

Hispanice

joven es

Suecice

ung sv; subst. yngling sv