icon
Notatio
[ /-]- ← Graeca Antiqua: εἰκών (īcōn)
Nomen substantivum
[ /-]īc|ōn, -ŏnis masc.
- Simulacrum imagove.
Declinatio
[ /-]| f. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | īcōn | īcŏnēs | I |
| gen. | īcŏnis | īcŏnum | II |
| dat. | īcŏnī | īcŏnibus | III |
| acc. | īcŏnem | īcŏnēs | IV |
| abl. | īcŏne | īcŏnibus | VI |
| voc. | īcōn | īcŏnēs | V |
Formae affines
[ /-]
|
icon etiam dictio est in aliis linguis: |