divides

Discretiva

divides dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

dīvidēs

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīvidēs	secunda singularis	futurum	activa	indicativus	dīvidō (dīvidere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdiːwideːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vi·dēs — morphologica: di-vid-es

Usus

Latinitas antiqua

antiq.

• Me quidem hercle, dicam tibi palam, non divides;

si quo tu totum me ire vis, operam dabo. —Aulularia Plauti. (ca. -200). Actus 2, scaena 4: Anthrax.

Anglice

divides

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
divides	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	divide

Forma	Modus flexurae	originis
divides	forma pluralis	substantivi divide

Appellatio pronuntiatusque

API: [dɪˈvaɪdz]

Syllabificatio phonetica: di·vides — morphologica: divide-s

Hispanice

divides

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
divides	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	dividir

Appellatio pronuntiatusque

API: [diˈβiðes]

Syllabificatio phonetica: di·vi·des — morphologica: divid-es

Lusitane

divides

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
divides	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	dividir

Appellatio pronuntiatusque

API: [diˈvidɨʃ]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: di·vi·des — morphologica: divid-es