Jump to content

disturbem

E Victionario

Discretiva

disturbem dictio est in variis linguis:

Formae affines

[ /-]

Proprietates grammaticales

[ /-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbem prima singularis praesens activa coniunctivus disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

[ /-]
API: /disˈturbem/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bem — morphologica: dis-turb-em