dictura
Discretiva
|
dictura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[ /-]dictūra
[ /-]Proprietates grammaticales
[ /-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dictūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii dictūrus |
| dictūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii dictūrus |
| dictūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii dictūrus |
| dictūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii dictūrus |
| dictūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii dictūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[ /-]
API: /dikˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dic·tū·ra — morphologica: dict-ur-a
dictūrā
[ /-]Proprietates grammaticales
[ /-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dictūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii dictūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[ /-]API: /dikˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dic·tū·rā — morphologica: dict-ur-a