Jump to content

dens

E Victionario
Dentes in ore.

Appellatio pronuntiatusque

[ /-]

dens, dentis

densAPI: /deːns ˈdentis/(classice)
API: /denz ˈdentis/(ecclesiastice)

Notatio

[ /-]
← Protindeuropaee *H₁dent-

Nomen substantivum

[ /-]

dēns, dentis masc.

  1. Ossea pars corporis quae in maxilla fertur, ad cibum masticandum adhibita.

Declinatio

[ /-]
m. sing. plur.
nom. dēns dentēs I
gen. dentis dentium II
dat. dentī dentibus III
acc. dentem dentēs IV
abl. dente dentibus VI
voc. dēns dentēs V

Progenies

[ /-]

Translationes

[ /-]