Jump to content

decipio

E Victionario

Notatio

[ /-]

de capio

Verbum transitivum

[ /-]

dēcip|iō, -ĕre, cēpī, ceptum

  1. Sumere.
  2. defraudare, fallere

Coniugatio

[ /-]
Radix praesens dēcip-
Praesens indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. dēcipiō dēcipimus I. dēcipior dēcipimur
II. dēcipis dēcipitis II. dēciperis dēcipiminī
III. dēcipit dēcipiunt III. dēcipitur dēcipiuntur
Imperativus
act. dēcipe dēcipite pass. dēcipere dēcipiminī
Imperativus futurus
II. dēcipitō dēcipitōte II. dēcipitor
III. dēcipitō dēcipiuntō III. dēcipitor dēcipiuntor
Praesens subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. dēcipiam dēcipiāmus I. dēcipiar dēcipiāmur
II. dēcipiās dēcipiātis II. dēcipiāris dēcipiāminī
III. dēcipiat dēcipiant III. dēcipiātur dēcipiantur
Imperfectum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. dēcipiēbam dēcipiēbāmus I. dēcipiēbar dēcipiēbāmur
II. dēcipiēbās dēcipiēbātis II. dēcipiēbāris dēcipiēbāminī
III. dēcipiēbat dēcipiēbant III. dēcipiēbātur dēcipiēbantur
Imperfectum subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. dēciperem dēciperēmus I. dēciperer dēciperēmur
II. dēciperēs dēciperētis II. dēciperēris dēciperēminī
III. dēciperet dēciperent III. dēciperētur dēciperentur
Futurum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. dēcipiam dēcipiēmus I. dēcipiar dēcipiēmur
II. dēcipiēs dēcipiētis II. dēcipiēris dēcipiēminī
III. dēcipiet dēcipient III. dēcipiētur dēcipientur
Radix perfecta dēcēp-
Perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. dēcēpī dēcēpimus
II. dēcēpistī dēcēpistis
III. dēcēpit dēcēpērunt
Perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. dēcēperim dēcēperīmus
II. dēcēperīs dēcēperītis
III. dēcēperit dēcēperint
Plusquam perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. dēcēperam dēcēperāmus
II. dēcēperās dēcēperātis
III. dēcēperat dēcēperant
Plusquam perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. dēcēpissem dēcēpissēmus
II. dēcēpissēs dēcēpissētis
III. dēcēpisset dēcēpissent
Futurum perfectum
act. sing. plur.
I. dēcēperō dēcēperimus
II. dēcēperis dēcēperitis
III. dēcēperit dēcēperint
Infinitivi
act. pass.
praes. dēcipere dēcipī
perf. dēcēpisse
Participia
praes. dēcipiēns, -entis
perf. dēceptus, -a, -um
fut. dēceptūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. dēcipiendum, -ī
adiect. dēcipiendus, -a, -um
supina dēceptum, dēceptū