Jump to content

cibus

E Victionario

Latine

[ /-]

Appellatio pronuntiatusque

[ /-]
cibusAPI: /ˈkibus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ci·bus — morphologica: cib-us

Notatio

[ /-]
← Graeca Antiqua: κίβος

Nomen substantivum

[ /-]

cib|us, -ī masc.

  1. Omne id, quo homines et animalia vēscuntur, ēsca, pābulum.[1]

Declinatio

[ /-]
m. sing. plur.
nom. cibus cibī I
gen. cibī cibōrum II
dat. cibō cibīs III
acc. cibum cibōs IV
abl. cibō cibīs VI
voc. cibe cibī V

Dictiones derivatae

[ /-]

Translationes

[ /-]

Loci

[ /-]
Aulus Cornelius Celsus 30
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[ /-]

class.

  • Ex morbo, qui plus virium aufert, celerius cibus dandus est, itemque eo caelo, quo magis digerit. —De Medicina Celsi [2][3]

Fontes

  1. ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 610 — “CĬBUS, -i, m.”
  2. ↑ Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, IV. [[8] ] — cibus
  3. ↑ Vicicitatio: cibus.
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=cibus&oldid=224755"