Jump to content

bini

E Victionario
II
Cardinalis: duo
Ordinalis: secundus
Adverbium: bis
Distributivus: bini
Proportionalis: duplus
Multiplicativus: duplex
Collectivus: binio
IIIIII

bīnī

[ /-]

Appellatio pronuntiatusque

[ /-]
API: /ˈbiːniː/(classice)
Syllabificatio phonetica: bī·nī — morphologica: bin-i

Notatio

[ /-]
= Protindeuropaee *dvis-no-

Nomen adiectivum

[ /-]

bīn|ī, -ae, -a plur.

  1. Duo pro quoque (adiectivum numerale distributivum).
  2. Duo coniuncti. Ad pluralia tantum adhibetur, ut, bina castra, binae litterae.

Declinatio

[ /-]
numerale distributivum numerale distributivum plurale
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom.
nom. bīnī bīnae bīna
gen.
gen. bīnōrum
bīnûm
bīnārum bīnōrum
bīnûm
dat.
dat. bīnīs bīnīs bīnīs
acc.
acc. bīnōs bīnās bīna
abl.
abl. bīnīs bīnīs bīnīs
voc.
voc. bīnī bīnae bīna

Translationes

[ /-]