aristocratia
Notatio
[ /-]- ← Graeca Antiqua αριστοκρατία (aristocratia)
Nomen substantivum
[ /-]aristocratĭ|a, -ae fem.
- Si optimates regnant.
Declinatio
[ /-]| f. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | aristocratĭa | aristocratĭae | I |
| gen. | aristocratĭae | aristocratĭārum | II |
| dat. | aristocratĭae | aristocratĭīs | III |
| acc. | aristocratĭam | aristocratĭās | IV |
| abl. | aristocratĭā | aristocratĭīs | VI |
| voc. | aristocratĭa | aristocratĭae | V |
Loci
[ /-]| Spinoza | ||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
- Quod si haec cura ad Concilium pertineat, quod ex communi multitudine componitur, tum Imperium Democratia appellatur, si autem ex quibusdam tantum selectis, Aristocratia, et si denique Reipublicae cura, et consequenter imperium penes unum sit, tum Monarchia appellatur. Benedictus de Spinoza Tractatus Politicus, §17
Translationes
[ /-]- Aristokratie f.
- aristokrati c.