angelus
Notatio
[ /-]“Nuntius.”
- ← Graeca Antiqua ἄγγελος (angelos, nuntius)
Nomen substantivum
[ /-]angĕl|us, -ī masc.
- Nuntius.
- (κατ' ἐξοχήν) Ens caelestis et spiritalis, hominum superior potestate intellegentiaque, ut qui in sanctis scripturis dicuntur nuntios Dei esse.
Declinatio
[ /-]| m. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | angĕlus | angĕlī | I |
| gen. | angĕlī | angĕlōrum | II |
| dat. | angĕlō | angĕlīs | III |
| acc. | angĕlum | angĕlōs | IV |
| abl. | angĕlō | angĕlīs | VI |
| voc. | angĕle | angĕlī | V |
Translationes
[ /-]- anděl masc.
- înger masc.
- ange masc.
- Engel masc.
- ἄγγελος (angelos, c.)
- ángel masc.
- angelo masc.
- anjo masc.
- ангел (ángel, masc.)