Jump to content

Supranus

E Vicipaedia
Usitatus vocis supranistriae ambitus.

Supranus aut sopranus,[1] primum superius, seu in musica classica discantus et cantus, est acutissima vox. Quae hac vocis extensione canit supranistria aut sopranista est.[2][3]

Supranistriae praeclarae

[recensere | fontem recensere]
  1. Voces supranus et sopranus apud Gulielmum Monachum (circa 1480). In libris autem veteribus carmina choro cantanda continentibus haec vox saepe superius nominata est.
  2. Iohannes Traupman, Latin and English Dictionary (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), s.v. soprano.
  3. Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda (2009), sub voce sopran.
Musica

Haec stipula ad musicam spectat. Amplifica, si potes!