Psychopharmacologia

Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt.

Psychopharmacologia est subdisciplina pharmacologiae quae explorat effectus substantiarum activarum in systemate nervoso centrali et peripherico, item quod conscientia psychica, perceptio, cogitatio, affectus animi, et mores humanis animaliumque moderentur. Nomen a verbis Graecibus ψυχή 'anima', φάρμακον, 'remedium' et λόγος 'sermo', 'verbum' derivatur. Verbum psychopharmacologiae ergo significat "sermo remediorum animae".

Substantiae psychoactivae sunt de origine plantarum, protistorum, bacteriorum, archaeorum, fungorum vel animalium atque de origine artificiose. Varia substantiarum psychoactivarum artis morborum mentis extenuandorum vel curandorum genera a medico praescribi possunt; alia autem, sicut cannabis, lege in nonnullis dictionibus prohibentur.

Chemica signa dare

Per neurotransmissorum et hormonum sermo chemicus inter neura de neuris signa dantis (praesynapsis) ad neura accipienta (postsynapsis) accedit, qui substantiis activis mutari possit.

Neurotransmissores

In systemate nervoso centrali et peripherico nuntii sermonis huius chemici neurotransmissores appellantur. Ii in duas categorias mensura dividuntur: Neurotransmissores parvarum molecularum (e.g. dopaminum, GABA, serotoninum) et neuropeptidorum (maiorum, e.g. substantia P, anglice: substance P).

De substantiis

Pharmacologia effectibus substantiorum studet, prime igitur "substantiae" non "medicamenta" utuntur. Substantiae cum effectu quidem per exemplum sunt:

substantiae adversus imminutionum animi (substantiae "antidepressivae")
substantiae antipsychoticae
alcohol
substantiae alucinatoriae

Bibliographia

Meyer, J.S.; Quenzer, L.F. (2005). Psychopharmacology: Drugs, The Brain, and Behavior. Sunderland, MA: Sinauer Associates. ISBN 0-87893-534-7 (Anglice)