Lingua Nogaica
(Redirectum de Nogaice)
| Lingua Nogaica ногай тили, ногайша | |
|---|---|
| Taxinomia | lingua divisionis Kyptschakicae familiae Turcicae (linguis Altaicis saepe tributae) |
| Locutores | 87 119 (anno 2010) |
| Sigla | 1 , 2 nog, 3 nog |
| Status publicus | |
| Officialis | Russia (Daghestania, Karaczaevo-Circassia) |
| Privata | Russia (regio Astrachanensis, territorium Stauropolitanum) |
| Litterae | Litterae Nogaienses |
| Scriptura | Cyrillica |
| Procuratio | |
.png) | |
Lingua Nogaica[1] vel Nogaiensis[2] (ipso vulgo ногай тили, tr. nogai tili) ad linguas Turcicas pertinens, est lingua gentis Nogai et una linguarum publicarum rerum publicarum Daghestaniae et Karaczaevo-Circassiae Foederationis Russicae. Circa 87 milia homines lingua Nogaiensi loquuntur. Ante annum 1928 interdum litterae Arabicae ad linguam Nogaiensem exsignandam utebantur, anno 1928 abecedarium e litteris Latinis elaboratum est, sed latinizatione finita post annum 1938 lingua Nogaiensis litteris Cyrillicis cum aliquot supplementis utitur. Anno 1950 abecedarium Nogaiense Cyrillicum paululum mutatum est.
Nota
[recensere | fontem recensere]- ↑ Pallasii Flora Rossica. Tomi I. Pars II, Francofurti & Lipsiae, 1790, p. 11); "steppa Nogaica", — Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Ногайская степь. Cf. binomina Esox nogaicus, Protracheoniscus nogaicus, Aspro nogaicus; cf. etiam: Cumucica & Nogaica. G. J. Ramstedt's Kumyk materials ... Helsingiae, 1991.
- ↑ Cf. "Tartaria Nogaiensis", — Michaelis Antonii Baudrand Geographia... Parisiis 1682, p. 605; Introductio in orbis hodierni geographiam... Posonii 1748, p. 559.
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Баскаков Н. А. Ногайский язык и его диалекты: Грамматика, тексты и словарь, Moscuae et Leninopoli 1940 (ars grammatica et lexicon). (Russice)