Mons marinus
Mons marinus est mons qui ex fundo abyssi oceani elevatur sed superficiem aquae (maris aequor) non attingit, et ergo non est insula. Montes marini plerumque ex montibus igniferis exstinctis nascuntur, qui abrupte surgunt et usitate ex fundo abyssi a 1000 ad 4000 metrorum alto stant. Oceanographi montes marinos definiunt proprietates liberas quae saltem usque ad 1000 metra super fundum abyssi attingunt. Cacumina saepe inveniuntur centies vel milies metrorum sub superficie, et ergo aestimantur intra mare profundum.[2] Sunt circa 100 000 montium marinorum in orbe terrarum, paucis iam investigatis. Montibus marinis sunt variissimae formae et magnitudines; distinctumque exemplar auctus, vitae, et mortis monstrant. Anni recentioribus, nonnulli montes marini vivi observati sunt; exempli gratia Loihi in Insulis Havaianis.
Montes marini, ob eorum abundantiam, sunt unum ex numerosissimis orbis terrarum oecosystematibus oceanicis. Interactiones inter montes marinos et flumina submarina, atque eorum elevatus in aqua locus, eodem modo attrahuntur plancton, curalia, pisces, et mammalia marina. Observatur eorum effectus aggregationalis? ab industria piscatus commercii, et multi montes marini magna cetaria sustinent. Malos oecosystematibus montium marinorum ponderant homines piscatus effectus, cum bene notis deminutionis horum animalium exemplis, sicut deminutio Hoplostethi atlantici. Fere 95 centesimae detrimenti oecologici a ratione bottom trawling? Anglice appellata efficiuntur, quod ad verbum tota oecosystemata ex montibus marinis radet.
Multi montes marini, ob eorum numeros magnos, non iam investigati, vel adeo tabulis descripti sunt. Bathymetria et altimetria ex satellite sunt duae technologiae quae una adiuvant ut scientia amplificetur. Naves cum montibus marinis non iam descriptis conflixerunt; exempli gratia, Mons Marinus Muirfield ex navi quae cum eo conflexit anno 1973 appellatur. Maxima autem pericula montium marinorum sunt conlapsiones? laterum; dum montes marini senescunt, extrusiones penetrantes latera imprimunt, terrae lapsus efficientes qui magna tsunami generare possunt.
Piscatus
[recensere | fontem recensere]Paene octoginta species piscium et concharum pro commercio ex montibus marinis capiuntur, inter quas insigniter decapoda familiae Palinuridarum, pisces Anglice mackerel appellati (plerumque familiae Scombridarum), Paralithodes camtschaticus, Lutjanus campechanus, Thunnus, Hoplostethus atlanticus, et Perca (familiae Percidarum).[3]
Nexus interni
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ "Seamounts may serve as refuges for deep-sea animals that struggle to survive elsewhere". PhysOrg. 11 Februarii 2009
- ↑ James W. Nybakken et Mark D. Bertness, Marine Biology: An Ecological Approach, ed. 6a. (Franciscopoli: Benjamin Cummings, 2008).
- ↑ "Seamount". Encyclopedia of Earth. 9 Decembris 2008
- ↑ "Seamounts – hotspots of marine life". International Council for the Exploration of the Sea
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Geologia
- Keating, B. H., P. Fryer, R. Batiza, et G. W. Boehlert, eds. 1987. Seamounts, islands and atolls.[nexus deficit] Geophys. Monogr. 43:319–334.
- Menard, H. W. 1964. Marine Geology of the Pacific. International Series in the Earth Sciences. Novi Eboraci: McGraw-Hill.
- Oecologia
- De Forges, B. R.; Richer de Forges, J. Anthony Koslow, et G. C. B. Poore (22 June 2000). "Diversity and endemism of the benthic seamount fauna in the southwest Pacific". Nature (Nature Publishing Group) 405 (6789): 944–947
- Koslow, J. A. 1997. Seamounts and the ecology of deep-sea fisheries. Am. Sci. 85:168–176.
- Lundsten L., C. R. McClain, J. P. Barry, G. M. Cailliet, D. A. Clague, et A. P. DeVogelaere. 2009. Ichthyofauna on Three Seamounts off Southern and Central California, USA. Marine Ecology Progress Series 389:223–232.
- Pitcher, T. J., T. Morato, P. J. B. Hart, M. R. Clark, N. Haggan, et R. S. Santos, eds. 2007. Seamounts: Ecology, Fisheries and Conservation. Fish and Aquatic Resources, 12. Oxoniae: Blackwell ISBN 978-1-4051-3343-2.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- Geographia et geologia
- "Earthref Seamount Catalogue," apud earthref.org
- "Volcanic History of Seamounts in the Gulf of Alaska," apud oceanexplorer.noaa.gov
- "The giant Ruatoria debris avalanche on the northern Hikurangi margin, New Zealand," apud www.agu.org
- "Evolution of Hawaiian volcanoes," apud hvo.wr.usgs.gov
- "How Volcanoes Work: Lava and Water," apud www.geology.sdsu.edu
- Oecologia*"A review of the effects of seamounts on biological processes," apud swfsc.noaa.gov
- "Mountains in the Sea," apud www.tos.org
- Situs publicus, apud seamounts.sdsc.edu
- "Vulnerability of deep sea corals to fishing on seamounts beyond areas of national jurisdiction," apud www.unep-wsmc.org (United Nations Environment Program)